Murphy kanununu yazsam yeniden, kimi ümitleri yel alır gider.
Murphy kanununu yazsam yeniden, kimi ümitleri yel alır gider.
Benim delikten bakacakken kapıya kafa atmışlığım bile var mesela.
Açmak durumunda kalırsın, evde yokuz numarası yemez bu anda. O yüzden şeker toplayan çocuklara tavsiye, evlere misafir giriyor mu girmiyor mu dikkat edin, giriyorsa tamamdır şeker garanti.
'Bıyımınıs kıtlı ılsınnn' diyip hızla odaya çekilmece.
'Anne yapma nolur getirme' yalvarmaları boşunadır...
O kısa sürelik anda illaki kötü karar verirsin ve aklın seçemediklerinde kalır.
Ne kadar bitmesini istersen o kadar uzuyor, en iyisi beklentileri düşük tutmaktır.
Bir türlü tutturamazsın...
Oysa alacağın parayla hayaller bile kurmuştun ama geçmiş olsun. Bunun farklı ve olumlu versiyonu da hiç beklemediğin yerden gelen harçlıktır. Ama yine de 'o da verseydi şahane param oluyordu' diye düşünerek üzülmeye devam edersin.
Ve her seferinde dünya en hızlı giyinme rekoru kırdırtırlar insana.
Biz, misafir çocuğunu getiren anneye bağırıp, misafir çocuğunu hırpalayıp, bayramda gelen insanlara "bayram sizin a*ınıza koysun" diyen çocuklardık. Bunlar ne ki!