Bu serilerin hepsinde hüzün var. Yıllar geçtikçe ayrıntılar daha çok inceleniyor, yaşlandığımız anlaşılıyor.
Ama bu serimiz maalesef hepsinden daha hüzünlü. Öncelikle önerimizdir, fotoğraflara bakarken fonda bu şarkı çalabilir.
Bu serilerin hepsinde hüzün var. Yıllar geçtikçe ayrıntılar daha çok inceleniyor, yaşlandığımız anlaşılıyor.
Ama bu serimiz maalesef hepsinden daha hüzünlü. Öncelikle önerimizdir, fotoğraflara bakarken fonda bu şarkı çalabilir.
Bu şarkılar şifa duaları,
Bu şarkılar yıkar duvarları,
Bu şarkılar dostluk sal’aları…
Sezen Aksu, Halil Cibran’ın “Çocuklar” şiirine atıfta bulunuyor ve şiirdeki “okçu“dan bahsediyor. Çocuklarınızı büyütürken kılavuz olması dileğiyle:
Çocuklar
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat’ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler.
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür.
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar,
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
Halil Cibran