İş güç, aile, çoluk çocuk, sevgili, arkadaş derken hayatta uğraştığımız irili ufaklı bir sürü sıkıntı var, ama bir de bu sıkıntıların daha küçükleri, hatta küçücükleri olmalarına rağmen başımıza geldiğinde hayatı zindan edenleri var... İşte karşınızda o anlar...
Nedense tüm dolmuş duyar bir tek kaptan duymaz. Bir daha söylemeye de utanırsınız bazen, sizin yerinize başka yolcular bağırır filan, rezil rüsva bir durum.
Gününüz zehir olur, yangın fantazileri aklınızın bir köşesinde bütün gün oynar. 'Bir şey olmamıştır ya, ya da olmuş mudur, yok yok olmamıştır' düşünceleri arasında yaşamak zorunda kalırsınız.
Halbuki pencereye koşacağınıza üstünüzü giyseniz daha az skandalla çözülecek bu iş, ama yok, refleks gibi bir şey çıplak olarak cama koşmak nedense.
3 gün moloz altında kalsanız yetecek kadar erzak yiyecek içecek çıkar çantanızdan ama aradığınız o toka ya da anahtar çıkmaz; çıkmayınca çıkmaz!
Her şeyi boş verip altınıza işemeye en yakın olduğunuz andır...
Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık, yapacak hiçbir şey yok... Düşmemeyi umut ederek ya da gözlüğün burnunuzun ucuna adım adım yaklaştığının endişesiyle yürüyeceksiniz o yolu.
Konuşma sırasında hitabet gerektirmeyen cümle kalıpları kullanmak için akla karayı seçersiniz. Ne olur ağzından ipucu niteliğinde bir söz çıksın diye dua edersiniz. Evren durur, zaman geçmek bilmez.
Tam kendinizle derin bir muhabbetin ortasındayken o bakışları fark etmek... Bir böcek olmayı dilemek.
Bir merdivene bakarsınız bir kendinize; 'Ben bu merdiveni çıkarım' dersiniz. Ama yarı yolda yorulmak da var, sağ taraf tıklım tıklım, mecbur ilerleyeceksiniz. Zorlu bir parkur ama yapacak bir şey yok.
Mutfaktaki dumana koşup, o panikle demir tutamaçı tutup elinizi yakarsınız; eliniz yanınca tencereyi fırlatırsınız, yere dökülen yemek bu sefer de etrafa sıçrar ve ayaklarınızı yakar. Ölün daha iyi.
Çağın en bilinen hastalığı. Baş etmesi tabii ki zor olacak...
O ses... 'Dıııı dı dıt!' diye haykırır tüm otobüse akbilinizin boş olduğunu. Geri mi inseniz, birilerinden akbil mi isteseniz? Neden görünmezlik pelerinleri gerçek değil diye lanet edersiniz.
Siz bir tarafını kontrol edeyim diye çırpınırken o diğer tarafından havalanıp beklenen göz ziyafetini herkese çoktan sunmuştur. Geçmiş olsun.
Evden çıkıp bir süre yürüdükten sonra ayakkabının iç döşemesinin diken olduğunu fark edip, bütün gün işkence çekmenize sebep olan durum. Bazen 'lanet gelsin' denip yeni ayakkabı ve terlik alımıyla günün bitmesine sebep olur.
Kabinin ortasında çıplak, çaresiz ve sessiz birkaç dakikalık bir dikilmeye sebep olan andır.
Özgüven düşürücü, itibar yerle bir edici, çaresiz, muhtaç, üzücü bir an.
Çekmeceye giden el, boş dönen el, hayal kırıklığıyla dolu bakışmalar, the end...
çocukların oynadığı top ayağınıza gelir vurursunuz ve yamuk yöne gider...
Poşet vs. taşırken yıllar yılı kaşınmayan burnumun hunharca kaşınması :(
bunlarda bir şeymi siz hiç bölüm nasılmış acep die yorumlara bakarken spoiler yedinizmi