Bu içeriği okuduktan sonra belki başucunuzda bulunan kitapları yeniden bir gözden geçireceksiniz belki de yeni bir kitap alıp hemen okumaya başlamak için harika bir sebebiniz olacak. İşte o muhteşem cümleler...
Bu içeriği okuduktan sonra belki başucunuzda bulunan kitapları yeniden bir gözden geçireceksiniz belki de yeni bir kitap alıp hemen okumaya başlamak için harika bir sebebiniz olacak. İşte o muhteşem cümleler...
İlk Cümlesi:
'Bir gün bir kitap okudum ve bütün hayatım değişti.'
Son Cümleleri:
'Bunun hayatımın sonu olduğunu anladım. Oysa ben evime dönmek istiyor, yeni bir hayata geçmeyi, ölmeyi hiç mi hiç istemiyordum.'
İlk Cümlesi:
'Albay Aureliano Buendia, yıllar sonra idam mangasının karşısına dikildiğinde, babasının onu buzu keşfetmeye götürdüğü o çok uzaklarda kalmış ikindi vaktini anımsayacaktı.'
Son Cümleleri:
'Son satıra gelmeden önce, o odadan bir daha çıkamayacağını anlamış bulunuyordu. Çünkü el yazmalarında Aureliano Babilonia’nın şifreleri çözdüğü anda aynalar (ya da seraplar) kentinin rüzgarla savrulup yok olacağı, insanların anılarından silineceği ve yazılanların evrenin başlangıcından sonuna dek bir daha yinelenmeyeceği yazıyordu. Çünkü yüzyıllık yalnızlığa mahkum edilen soyların, yeryüzünde ikinci bir deney fırsatları olmazdı.'
İlk Cümle:
'Tyler bana bir garsonluk işi buluyor, sonra ağzıma bir silah sokmuş ve diyor ki, sonsuza kadar yaşamak istiyorsan, ilk adım olarak ölmek zorundasın.'
Son Cümle:
'Medeniyeti alt üst edeceğiz, dünyayı daha iyi bir yer haline getireceğiz. Aramıza geri dönmenizi 4 gözle bekliyoruz.'
İlk Cümleleri:
'Şimdiye kadar tesadüf ettiğim insanlardan bir tanesi benim üzerimde belki en büyük tesiri yapmıştır. Aradan aylar geçtiği halde bir türlü bu tesirden kurtulamadım.'
Son Cümlesi:
'Şirkette Raif efendinin boş masasına oturdum ve siyah kaplı defterini önüme koyarak bir kere daha okumaya başladım.'
İlk Cümleleri:
'Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o David Copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum.'
Son Cümlesi:
'Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.'
İlk Cümlesi:
'Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.'
Son Cümlesi:
'Her zamanki gibi arabacı İvan’a kızacağım, her zamanki gibi tartışacağım, yerli yersiz düşüncelerimi söyleyeceğim, ruhumun en gizli köşeleriyle başkaları, hatta karım arasında bir duvar olacak, her zamanki gibi kendi korkularım yüzünden onu suçlayacak ve bundan pişmanlık duyacağım, neden dua ettiğimi akıl yoluyla anlamayacak ve dua edeceğim, ama hayatım, tüm hayatım, başıma gelebilecek her şeyden bağımsız olarak hayatımın her dakikası, eskiden olduğu gibi anlamsız olmamakla kalmayacak, bu hayata katabilecek güçte olduğum iyiliğin kesin anlamına sahip olacak.'
İlk Cümlesi:
'Temmuz başlarında çok sıcak bir gün, akşama doğru, genç bir adam “S…” Sokağı’ndaki bir pansiyonda kiraladığı küçük odasından çıktı ve ağır, kararsız adımlarla “K…” Köprüsü’ne yöneldi.'
Son Cümleleri:
'Ama burada yeni bir öykü başlıyor: Bir insanın yavaş yavaş yenilenmesinin, yeni bir hayat bulmasının, bir dünyadan başka bir dünyaya geçmesinin, hiç bilmediği yepyeni bir gerçekle tanışmasının öyküsü… ve bu öykü yeni bir kitabın konusu olabilir. Bizim şimdiki öykümüz ise burada bitiyor.'
İlk Cümlesi:
'Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum.'
Son Cümlesi:
“Herkes bilsin, çok mutlu bir hayat yaşadım.”
İlk Cümlesi:
“Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana – sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece ‘daha’ sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi.”
Son Cümlesi:
'Bugüne dek yaptığım iyi, en iyi şey bu. Yakında kavuşacağım
huzurun bugüne dek yaşadıklarımın en iyisi olacağını biliyorum.'
İlk Cümlesi:
“Alice, ırmağın kıyısında, ablasının yanı başında hiçbir şey yapmadan öylece oturmaktan sıkılmaya başlamıştı; ablasının okuduğu kitaba bir iki kez şöyle bir göz attı; ne ki kitapta ne bir resim vardı, ne de konuşma, 'İçinde resim ve konuşma olmayan bir kitap, ne işe yarar ki,' diye geçirdi aklından, Alice.”
Son Cümlesi:
'Sonunda, bu küçük kardeşin nasıl büyüyüp ileride kendisi gibi bir kadın olacağını düşündü. Nasıl daha olgun yaşlarda da, çocukluk çağının o saf ve sevgi dolu kalbini taşıyacağını, nasıl çevresine başka küçükleri toplayıp, onların uyanık gözlerini garip masallarla (belki de yıllar önceki Harikalar Ülkesi düşüyle) parlatacağını; kendi küçüklüğünü ve o mutlu yaz günlerini anımsayarak nasıl onların çocuk dertleriyle dertlenip çocuk sevinçleriyle sevineceğini düşündü.'
İlk Cümlesi:
“Çıkın Çıkmazı’ndan Bay Bilbo Baggins kısa bir süre sonra yüz on birinci yaş gününü debdebeli bir davet ile kutlayacağını ilan ettiğinde Hobbitköy’de büyük bir heyecan yaşanmış ve söylentiler alıp yürümüştü.”
Son Cümleleri:
'Siyah atlar çılgına dönmüştü, dehşetle ileri atılıp sırtlarında binicileriyle sel gibi akan nehre gömüldüler. Kulakları yırtan çığlıkları onları taşıyıp götüren nehrin çağıltısı içinde boğulup gitti. Sonra Frodo düştüğünü hissetti, suyun gürlemesi ve kargaşa yükselerek onu da düşmanlarıyla birlikte içine çekip yuttu sanki. Artık ne bir ses kaldı, ne de ışık.'
İlk Cümlesi:
“Lolita, hayatımın ışığı, kasıklarımın ateşi. Günahım, ruhum, Lo-li-ta; dilin ucu damaktan dişlere doğru üç basamaklık bir yol alır, üçüncüsünde gelir dişlere dayanır. Lo-li-ta.”
Son Cümlesi:
'Ki bu da seninle benim paylaşabileceğimiz tek ölümsüzlük olabilir, Lolita’m benim.'
İlk Cümlesi:
'Ishmael deyin bana. Birkaç yıl önce -kaç yıl önce olduğu önemli değil paramın azaldığı ya da hiç kalmadığı bir sırada-, karada da beni ayrıca bağlayan bir şey olmadığı için, bir engine açılayım, bu dünyanın denizlerini şöyle bir göreyim dedim. Ben böyleyimdir; böyle bulurum sıkıntıdan kurtulmanın, uyuşan kanıma hız vermenin yolunu.'
Son Cümlesi:
'Sonra her şey yok oldu birden. Ve denizin alabildiğine geniş kefeni, başladı dalgalanmaya beş bin yıl önce dalgalandığı gibi.'
İlk Cümleleri:
'Pırıl pırıl, soğuk bir nisan günüydü; saatler on üçü vuruyordu. Dondurucu rüzgardan korunmak için çenesini göğsüne gömmüş olan Winston Smith, bir toz burgacının da kendisiyle birlikte içeri dalmasını önleyecek kadar hızlı olmasa da, Zafer Konutları'nın cam kapılarından çabucak içeri süzüldü.'
Son Cümleleri:
'Sonunda kendine karşı zafere ulaşmıştı. Büyük Birader'i çok seviyordu.'
İlk Cümlesi:
'Muhteşem Neyzen Bâtın Hazretlerinin (saadetleri dâim olsun) Konstantiniye’de bulunduğu zamanlarda, yani Sultan Ahmed-i Sâni Han Efendimiz’in devri saltanatından sonraki senelerden birinde, Şaban ayının ondördüncü gecesi, Yenikapı’nın dar ve ıssız sokaklarında kol gezen o ihtiyar bekçi, gökyüzünde ansızın kapkara bulutlar peydâ olur olmaz hiç şaşırmamıştı.'
Son Cümleleri:
'Tıpkı sessizliği dinleyen Eflâtun gibi, kâhin de sustu. Belki de susmak, gerçeği anlamanın tek yoluydu.'
İlk Cümlesi :
'Olay, XX. Yüzyılın ikinci yarısında, bir gece, Turgut’un evinde başlamıştı.'
Son Cümlesi:
'Toplantı, geç saatlere kadar birlik ve beraberlik havası içinde devam etti.'
İlk Cümleleri:
'İsteğine boyun eğiyorum. Bizi sevdiğinden çok daha fazla sevdiğimiz kadının ayrıcalığı, sağduyu kurallarını her zaman unutturmasıdır. Alınlarınızda bir kırışıklık görmemek, en önemsiz bir red cevabının üzüntüye boğduğu dudaklarınızdaki o somurtuk ifadeyi gidermek için mucizeler yaratarak uzaklıkları aşar, kanımızı akıtır, geleceğimizi feda ederiz. Bugün geçmişimi istiyorsun. Ben de sunuyorum sana onu.'
Son Cümleleri:
'Bütün kadınlar yüreğinizin kuruluğunu fark eder, siz de hep mutsuz olursunuz. Pek az kadın size bunları söyleyecek kadar içten davranır. Pek az kadın, bugün bu sıcak dostunuzun yaptığı gibi size hiçbir kin duymadan dostluğunu sunacak kadar iyi davranır.'
İlk Cümleleri:
'Atlantik'in dibinde bir kitap var. Anlatacağım işte onun öyküsü.'
Son Cümleleri:
'Titanic'te Rubaiyat! Doğunun çiçeği, Batı'nın çiçekliğinde! Ey Hayyam!
Yaşadığımız şu güzel anı görebilseydin!'
İlk Cümleleri:
Nasıl olduysa oldu; marangoz Kiraz Usta, çocuk gibi ağlayıp gülen bir odun parçası buldu.
Bir zamanlar...
'Bir kral varmış!' diyecekler hemen, benim küçük okurlarım.
Son Cümleleri:
'Kuklayken ne kadar komikmişim! Artık gerçek bir çocuk olduğum için çok mutluyum!'
İlk Cümleleri:
'Galaksinin Batı Sarmal Kolu'nun bir ucunda, haritası bile çıkarılmamış ücra bir köşede, gözlerden uzak, küçük ve sarı bir güneş vardır. Bu güneşin yörüngesinde, kabaca yüz kırk sekiz milyon kilometre uzağında, tamamıyla önemsiz ve mavi-yeşil renkli, küçük bir gezegen döner. Gezegenin maymun soyundan gelen canlıları öyle ilkeldir ki dijital kol saatinin hâlâ çok etkileyici bir buluş olduğunu düşünürler.'
Son Cümleleri:
'Pekâlâ bebek, öyleyse sıkı tutun,' dedi Zaphod. 'Evrenin Sonundaki Restoran'a gidip bir şeyler atıştıracağız.'
İlk Cümlesi:
'Bir sabah tedirgin düşlerden uyanan Gregor Samsa, devcileyin bir böceğe dönüşmüş buldu kendini.'
Son Cümleleri:
'Biraz susar gibi olup adeta bilinçsiz bakışlarla biri ötekine bakarak, kızları için artık yavaş yavaş şöyle efendiden bir koca arama zamanının geldiğini düşündüler. Gidecekleri yere varıp, kendilerinden önce ayağa kalkan kızlarının gencecik vücuduyla karşılarında dikildiğini görünce, bunu yeni düşlerinin ve güzel beklentilerinin onaylanışı saydılar.'
İlk Cümlesi:
'O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler. Demirin tuncuna,insanın piçine kaldık.'
Son Cümlesi:
'O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler. Demirin tuncuna,insanın piçine kaldık.'
İlk Cümlesi:
'Altı yaşımdayken, ilk çağın ormanlarını anlatan “Gerçek Öyküler” adlı bir kitapta çok güzel bir resim görmüştüm. Bir boa yılanı avını yutmak üzereyken resmedilmişti.'
Son Cümleleri:
'Eğer bir gün yolunuz Afrika’ya düşerse ve Sahara Çölü’nü geçerseniz, işte tam bu noktaya geldiğinizde lütfen biraz durun. Yanınıza bir çocuk gelirse, yüzü gülüyorsa, altın sarısı saçları varsa ve soru sorulduğu zaman cevap vermiyorsa, anlarsınız kim olduğunu. O zaman, n'olursunuz, beni böyle üzgün bırakmayın, yine geldiğini yazıverin bana...'
İlk Cümlesi:
'La Mancha'nın adını hatırlayamadığım bir köyünde, fazla uzun zaman önce sayılmaz, evde mızrağı, eski deri kalkanı asılı asilzadelerden biri yaşardı; cılız bir beygiri bir de tazısı vardı.'
Son Cümleleri:
'Sen böylece Hristiyanlık görevini yerine getirmiş, seni sevmeyene iyi nasihat vermiş olursun; ben de yazdıklarının meyvesini bütünüyle, istediği şekilde toplamış ilk kişi olmak şerefine erişirim; çünkü benim tek isteğim, şövalye kitaplarının uydurma, saçma öykülerini, insanların gözünden düşürmekti; benim gerçek Don Quijote’min öyküleri sayesinde tökezlemeye başladılar bile; hiç şüphe yok, sonunda yere kapaklanacaklar.'
İlk Cümleleri:
'Yakmak bir zevkti. Bazı şeylerin yitmesini, kararmasını ve değişmesini görmek özel bir zevk veriyordu. Avuçlarında, dev piton yılanını andıran bakır çinko alaşımı hortumla dünyaya zehirli gazyağı püskürtürken, kanının beyninde zonkladığını hissediyordu... Elleri, tarihin paçavralarını ve kömürleşmiş kalıntılarını yok etmek için ateş ve alevin tüm senfonilerini olağanüstü bir şekilde yöneten bir orkestra şefinin elleriydi. Duygusuz kafasında 451 numaralı sembolik başlığı, gözlerinde bundan sonra neler olacak düşüncesiyle turuncu alevler vardı.'
Son Cümleleri:
'Ve nehrin her iki kıyısında da, dallarında on iki tür meyve bulunan ve her ay aynı meyveyi veren, bir hayat ağacı vardı. Ve bu ağacın yaprakları uluslara şifa vermek içindi. Evet, diye Montag düşündü. Bunu öğle için saklayacağım. Öğle için... Şehre vardığımız zaman.'
İlk Cümleleri:
'Kolera Sokağı’nın en kral kevaşesi Eda, yatıştan sonra apış arasını yıkadığı suyu, hurdaya çıkmış metal artıklarından yapılma kerhanenin pencere iskeletinden şık bir figürle boşluğa saldı.'
Son Cümleleri:
'Bu sefer kaybettin, hep yek'
İlk Cümlesi:
'Ulema, cühela ve ehli dubara; ehli namus, ehli işret ve erbab-ı livata rivayet ve
ilan, hikâyet ve beyan etmişlerdir ki kun-ı Kâinattan 7079 yıl, İsa Mesih’ten
1681 ve Hicretten dahi 1092 yıl sonra, adına Konstantiniye derler tarrakası
meşhur bir kent vardı.'
Son Cümleleri:
'Çünkü her taraf karanlıktı. Zaten görülen ve görülmeyen bütün düşler, bu karanlığın ta kendisi değil miydi?'
İlk Cümlesi:
'Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. 'Ne zaman' demişti, 'birini tenkide davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!''
Son Cümleleri:
'Böylece ilerlemeyi sürdürüyoruz: durmaksızın geriye fırlatılıp dursa da, akıntıya karşı yol alan tekneler.'
İlk Cümlesi:
'Eee, ne olacak şimdi ha?
'Ben vardım, yani Alex, yanımda da üç kankam, yani Pete, Georgie ve Dim, ki Dim cidden epey budalaydı ve Korova Sütbarı'nda oturmuş akşam ne yapacağımıza karar veriyorduk, arsız karanlık, buz gibi kış piçlik yapıyordu, ama yağmur yoktu.'
Son Cümleleri:
'Ama şimdi tek tabanca gittiğim yere gidemezsiniz, ey kardeşlerim. Yarın mis kokulu çiçekler ve dönen leş kokulu dünya ve yıldızlar ve yukarıdaki bizim ay filan olacak ve eski kankanız tek tabanca Alex, kendine eş filan arayacak. Bok püsür işte. Cidden korkunç, adi, şerefsiz bir dünya bu, ey kardeşlerim. İşte küçük kankanız size veda ediyor. Ayrıca bu öyküdeki diğer herkese derin dudak müziği sesleri, bırrrrrr. Ayrıca kıçımı öpebilirler. Ama sizler, ey kardeşlerim, eskidenki küçük Alex’inizi arada sırada hatırlayın. Amin. Ve bok püsür.'
İlk Cümleleri:
Ben hasta bir adamım… Gösterişsiz, içi hınçla dolu bir adamım ben.
Son Cümlesi:
Bununla birlikte bu çelişki hastasının notları burada bitmiyor. Dayanamadığı için o, yazmayı sürdürdü. Ama biz burada dursak daha iyi olur, sanıyorum.
uçurtma avcısı- 'senin için bin tane olsa yakalarım' okurken ağlatan bir cümleydi.
Güzel içerik ❤
Belki de kitabıyla aynı kalitede olan tek film Fight Club 🖤