Sanırım, okul sıralarında 'Hocam bu bilgiler gerçek hayatta ne işimize yarayacak?' diye sorduğumuzda haklıymışız. Çünkü öğrendiğimiz çoğu şey ya aklımızdan uçup gitti, ya da ÖSS dışında pek bir işimize yaramadı.
Ekşi Sözlük yazarlarından 'malmazel' de eğitim sisteminin ne denli yanlış işlediğini, bizleri nasıl cahil bıraktığını ekşi itiraf başlığında anlatmış. Biz de onun anlattığı şekilde sizlere aktarıyoruz...
Her zaman, ailem beni en iyi okullarda okumam için teşvik etti. Elimden geleni yaptım ve şansım yaver gitti. İyi bir liseye gittim. Daha sonra iyi bir üniversiteye.
Tüm bunlara rağmen yine de cahilim.
Yönetmen bilmem. Foucault'yu yeni öğrendim. Ayasofya'ya yeni gittim.
Yemek yapmayı bilirim ama bir sebze fidesi dikmişliğim yok. Baraka yapmayı bilmem, tuğla örmeyi bilmem, taş dizmeyi bilmem, kerpiç karıştırmayı bilmem.
Dağlık yerde yere tuz döksen akrep gelirmiş, bunu da bilmezdim. Ateş nasıl yakılır bilmem.
Hamile insan kaç aylıkken midesi bulanır ya da ayakkabılarını nasıl bağlarlar bilmem. Bir bebek ne yer bilmem.
Reçel sevmem ama reçel nasıl kaynatılır bilmem. Yoğurt, peynir nasıl yapılır, ekmek fırınları sabah kaçta açar, o denizdeki algler nasıl diş macunu kutucuklarına sığar bilmem.
Domates, patlıcan kurutmayı da bilmem. Ormana dalsam, hangi mantar zehirlidir, hangisi yenir anlamam.
Çok zaman harcamışız çünkü. Değerli olduğunu düşündüğümüz şeylerle çok zaman harcamışız...
Biz de cahil kalmışız!
Özet olarak ilkokul bitiyor liseye geçiyorsun hocalar diyor ilkokulda öğrendiklerinizi unutun, liseden üniversiteye geliyorsun hoca diyor lisede öğrendiklerinizi unutun, meslek hayatı başlıyor amir diyor üniversitede hiç bir şey öğretilmiyor unut... Sonuç ömrümüzün 15-20 senesi çöp...
Köy Enstitüleri işte tam da böyle bir şeydi...
Cahil toplumları yönetmek kolaydır.