Bize bu gururu yaşatan futbolcularımızın bu yolculuğuna ve hikayelerine kısaca bir göz atalım.
Ampute milli takımın kaptanı Osman Çakmak'ın çocukluk hayali futbolcu olmaktı. Genç yaşlarında birkaç amatör kulüpte forma giyiyor ancak bir yandan da çalışmak zorunda kalıyor. Ancak abileri askere gidince aileyi geçindirme görevi Osman'a kalıyor ve futbolu bir süreliğine bırakıyor.
Askerlik çağı gelince 'Komando olacağım' diyor Osman. Şırnak Besta Vadisi'nde yapıyor askerliğini. Kuzey Irak operasyonu dahil birçok operasyona katılan Osman, bir sabah teröristlerin yerleştirdiği mayına basarak sol bacağını diz altından kaybediyor.
Ancak bu onun futbolcu olma hayallerine engel olmuyor. Bildiğiniz gibi Osman Çakmak, şu an yeşil sahalarda ter dökerek vatanına hizmet etmeye devam ediyor.
Üstelik bunu yaptığında milliler henüz finale çıkmamıştı bile. Ama onlara inancımız tamdı.
Gerçek "adam"lar.. Mücadelenize, hırsınıza sağlık! Umarım basında da hak ettiğiniz değeri, ilgiyi görürsünüz.
Stadı veren Beşiktaşa, aracı olan bakanlığa, destek veren cumhurbaşkanına, stadı dolduran insanlara ve en önemlisi size helal olsun aslan parçaları. Maç sonunda Osman Çakmak en büyük hayalim Cumhurbaşkanı ile el sıkışmak dedi, umarım hayaline kavuşur. Ve umarım bu güzel insanlara güzel bir ödül verilir.
Milyon dolarlar kazanan yine de bir boka yaramayan, vatani duygu taşımayan, instagramdan karı-kız kovalayanlara ders diye okutsunlar sizi. Helal olsun.