Japonya'nın Fukuşima kentindeki nükleer santral, 2011 depreminde hasar görür. Hasar sonucunda başlayan nükleer sızıntı sebebiyle santralin etrafındaki 20 kilometre çaptaki alan, yetkililerin emriyle ivedilikle tahliye edilir. Galerimize konu olan Naoto Matsumura'nın hikayesi de bu atmosferde gelişir...
Hikayemizin kahramanı Naoto Matsumura'nın yaşadığı Tomioka kasabası ise santrale yalnızca 13 km uzaklıktadır. 16.000 nüfuslu kasaba ilk boşaltılan yerleşim birimleri arasında olur.
Tomioka'da yaşayanlar dahil, risk altında olan bölgelerde kalan insanların tümü; en yakındaki güvenli barınak alanlarına yerleştirilir. Buralara gitmek istemeyen binlerce insan da, ülkenin dört bir yanına çoktan dağılmıştır.
Matsumura ailesi de tehlike altındaki bölgeyi ilk terk edenler arasındadır. Ve kısa süre içinde bir barınağa yerleşmeyi başarırlar. Ancak barınak alanları aşırı kalabalıktır. Ve kimselere söyleyemediği bir sebepten, Matsumura'nın içi içini kemiriyordur. Çünkü tahliye esnasında çok sevdiği köpeklerini ve çiftlik hayvanlarını geride bırakmak zorunda kalmıştır.
İçinden gelen bir ses sürekli ona, doğup büyüdüğü, ailesine ait olan Tomioka'daki çiftliğe ve hayvanlarına geri dönmesi gerektiğini söyler. Sonunda bu şekilde daha fazla yaşayamayacağına karar veren Matsumura, tüm riskleri göze alarak geri dönüş yoluna koyulur.
Bir zamanlar on binlerce insanın bir arada ve huzur içinde yaşadığı onlarca köy ve kasaba çoktan sessizliğe gömülmüştür. Matsumura bu durumu tahmin etmiş olsa da, kabullenmek; onun için bile zor olur. Artık civarda o ve ailesi için ne bir 'merhaba' diyebilecekleri komşu, ne de alışveriş yapabilecekleri bir dükkan yoktur.
Kasabasına ulaştığında karşılaştığı manzara Matsumura'yı çok etkiler. Civarda, kedi köpek gibi bir sürü evcil hayvan vardır. Bunların bir bölümü başıboş ve aç bitap ortalıkta dolaşmaktadır. Diğer bir bölümü de -kimi köpekler gibi- halen tasma altındadır. Matsumara'nın gönlü onları o halde ölüme terk etmeye izin vermez.
Bu duruma bir çare bulmak için hemen işe koyulan Matsumura, kasabayı dolaşarak bulduğu; kedi, köpek, inek ve deve kuşu gibi ne kadar muhtaç hayvan varsa bakımını üstlenir. Ve hepsini çiftliğine alır.
53 yaşındaki Matsumura, tsunami felaketinden önce 16 bin kişinin yaşamını sürdürdüğü Tomioka kasabasının şu an tek sakini. Aslında hükümet, bölgede kimsenin yaşamasına izin vermiyor.
Matsumura'yı bir süre önce kontrolden geçiren doktorlar, onun normal bir insandan 17 kat daha fazla radyasyona maruz kaldığını ve 30 yıl içerisinde, mutlaka ölümcül bir kanser türüne yakalanacağını belirtmişler. Ancak Matsumura 'O zamana kadar zaten ölürüm. Ayrıca her ne olursa olsun ben çiftliğimde hayvanlarımla yaşamaya kararlıyım' şeklinde yanıt vermiş..
Matsumura'nın 4 yıl boyunca türlü fedakarlıkla ve kimselere muhtaç olmadan sürdürdüğü bu örnek mücadele, bir haber kanalının onun hikayesini ekrana taşımasıyla dünya çapında yankı bulur. Ve kendisine dünyanın dört bir yanından bağış teklifleri ve sevgi mesajları yağar.
Peşin bir yargı kurabileceklere peşinen söyleyelim, Matsumura yaşamını halen çiftçilik yaparak sürdürüyor.
Matsumura yaşadıklarıyla ilgili “Belki kansere yakalanıp öleceğim. Ama ben burada doğdum, burada büyüdüm. Öleceksem de orası Tomioka olmalı.” diye konuşuyor. Ayrıca, imkanlar el verdiği sürece Tomioka’da kalıp, hayvanların bakımına devam edeceğini dile getiriyor.
Not: Matsumura'nın yaşamı hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak isteyenler, onu facebook sayfasından takip edebilir.