Boynuzlu hayvanlar arasından seçilen en güzel boynuzlu 10 hayvan sizlerle...
Boynuzlu hayvanlar arasından seçilen en güzel boynuzlu 10 hayvan sizlerle...
Burma boynuzlu keçi ya da burgu boynuzlu keçi veya yılan yiyen keçi (Capra falconeri), Kuzeydoğu Afganistan, Kuzey ve Orta Pakistan, Hindistan'ın Cemmu ve Keşmir eyaletinin bazı kesimleri ile Türkmenistan, Tacikistan ve Özbekistan'ın Güneyinde yaşayan en iri yaban keçisi türüdür. Tehlikedeki türler kategorisinde olan burma boynuzlu keçi nüfusu 2.500 bireyden daha azdır.
Anadolu'ya Türkler gelmeden önce görülmeyen Ankara keçisinin burma boynuzlu keçiden köken aldığı düşünülüyor.
90'ların sevilen karakteri Alf'in canlanmış haline benzeyen bu geyiğin, proboskis (hortum) adı verilen bu organının yaşadığı aşırı tozlu ortamlarda solunum yollarının tozdan korunması için evrimleşmiş bir adaptasyon olduğu düşünülüyor. Ne yazık ki aşırı avlanma sebebiyle soyu kritik derecede tehdit altında olan bu türün, bir zamanlar Kuzey Amerika ile Avrasya'nın tamamında yaşadığı biliniyor. Günümüzde ise Rusya ve Moğolistan'ın steplerinde yaşamaktalar. Türün soyu, son 15 yılda %95 oranında tükendi.
Nubian dağ keçisi; devasa, geriye kıvrık boynuzlarını rakipleriyle mücadele ederken kullanır. Kuzey Afrika ve Arabistan'ın yüksek kesimlerinden yaşadıkları biliniyor.
Ona Hintçe'de “baral” demişler. Bir yüksek irtifa sakini olan mavi koyun, dünyanın soyu tükenmekte olan canlılarından biri.
Artık yeterince üremeyen ve yaşam alanı daralan mavi koyun;
Tibet’in doğu ve güney sınırında, Nepal’in doğusunda, Bhutan’da Jigme Dorji Ulusal Parkı’nda barınıyor.
Baral, ilk bakışta keçiye benziyor. Hakkındaki mitolojik öyküye bakarsak, aslında o, keçinin yaratılmasının provası sırasında ortaya çıkmış. Tanrılar keçi üzerinde çalışırlarken, ortaya bu koca gözlü, küçük suratlı hayvan çıkmış. Ona ayrı bir kimlik vermek istemişler ve böylece keçinin yaratılması için zaman kazanmışlar. Baral mavimsi tüylerini gökyüzüne yakın yerlerde yaşamasından dolayı almış, yani o her şeyiyle yüksek irtifaya, gökyüzüne uzanan sarp kayalıklara ait.
Yaklaşık 15, 16 yıllık ömrü olan baral, yanına yaklaşılması zor bir hayvanmış. Ancak Jigme Dorji Ulusal Parkı’nda keşişler bunları epeyce evcilleştirmişler. Bu nedenle barallar sizden kaçmıyor. Dağ keçisine ya da Türkiye’de bildiğimiz koyunlara göre epey ufak tefek bir hayvan. Fotoğraflarda sırt tüyleri grimsi ya da siyah görünüyor ama yakından maviliğini anlıyorsunuz.
Vida boynuzlu antilop olarak da bilinir. Çok az da olsa Sahra Çölü çevresinde yaşarlar. Nesli tehlike altında olan türler arasındadır.
Muflon koyunları dünyada birçok türü ve alt türü olan yaban koyunlarıdır. Bugünkü evcil koyunların ataları oldukları bilinmektedir. Avrupa muflonu ( ovis musimon ) bunlardan birisidir. Anavatanı Sardunya ve Kostarika olmasına rağmen bugün bütün Avrupa'ya yayılmıştır. Bu koyunlara Avrupa vahşi koyunu denilmektedir. Günümüzde hayvanat bahçelerinde ve hayvan çeşitleri olan çiftliklerde bulunmaktadır. Bu hayvan av turizminde yaygın olarak avlanılmaktadır.
Doğal yaşam alanları taşlık ve kayalık yerlerdir. Doğada 8 - 10 veya 20 - 25'li gruplar halinde yaşarlar. Ömürleri 15 - 18 yıl arasındadır. Erkekler boynuzlu dişilerde ise boynuz yoktur , tüyleri kısadır. Renkleri ise kahverengi tonları ve beyaz renk olarak vücuda yayılmıştır.
Kara antilop (Antelope cervicapra), boynuzlugiller (Bovidae) familyasından Hindistan'ın kuru ovalarına özgü bir antilop türüdür.
Kara antilobun boynuzları 1 ila 4 defa, nadiren daha fazla kıvrılır ve 70 cm uzunluğa ulaşabilir. Kara antilobun boynuzları 45 cm'yi aştığı zaman değerli hale gelir. Erkeğinin, üst kısımları siyah ya da koyu kahverengi, ve karnı ile gözünün etrafı beyazdır. Dişi antilobun ise üst kısımları açık kahverengi, karnı ile gözünün etrafı beyaz olup, genelde boynuzu yoktur. Kara antiloplar genelde açık geniş ovalarda 15 ila 20 hayvandan oluşan ve bir erkek tarafından yönetilen sürüler halinde yaşarlar.
Kara antilop avlamak Hint soylularının en sevdiği spor olmuştur. Saattte 80 km'ye ulaşan hızlarından dolayı avcılar bu hayvanları av köpekleri yerine evcil çitalarla avlarlar. Ali Ekber Şah'ın bu amaçla 1000 çita yetiştirdiği söylenir. Günümüzde ise Hindistan'da çok az çita kaldığından artık çitalar Afrika'dan getiriliyor.
Kıvrık boynuzlu oriks veya bayağı oriks (Oryx dammah), eskiden Kuzey Afrika'nın tamamında yayılmış bir antilop türüdür. Günümüzde ise hayvanat bahçeleri dışında hiç kalmadı, ya da Nijer ve Çad'da yok denecek kadar az var.
Kıvrık boynuzlu oriksin omuz yüksekliği yaklaşık 1 metre ve ağırlığı 200 kilodur. Postu, kızıl kahverengi göğsü ve yüzündeki siyah çizgileri dışında tamamen beyazdır. Boynuzları kılıç gibi uzun, ince ve arkaya kıvrıktır. Boyları 100 ila 125 cm arasında değişebilir. Erkeğinde de dişisinde de boynuzları aynıdır.
Dev boğa antilobu (Taurotragus derbianus), boynuzlugiller (Bovidae) familyasından Orta Afrika'ya özgü büyük bir antilop türüdür.
Dev boğa antilobu 2 metreyi aşan boyu ve 400 kiloyu aşan ağırlığıyla dünyanın en büyük antilop türüdür. Postu kızıl kahverengi olup sırtındaki beyaz çizgilerle hemen ayırt edilir.
Savana ve ormanlarda yaşayan bu antilop türü, genelde geceleri gezer. Dal parçaları, yapraklar ve otla beslenir. Saatte 70 km hızla koşabilir ve 1,5 metre yükseğe atlayabilir. Ömrü 25 yıldır.
Listemizin sonunda bir bukalemun olması sizi şaşırtmış olabilir fakat bu hayvanın da vücuduna göre kocaman bir boynuzu var. Anavatanı Doğu Afrika olan bu hayvan evcil hayvan ticareti sonucu şuan dünyanın her köşesinde bulunabilir.