Bugün büyük şairimiz Gülten Akın’ın aramızdan ayrılışının ikinci yıl dönümü. Kendisini ilk kez 1981 yılında görmüştüm. O zamanlar sadece bizim ailemiz için değil, tüm Türkiye için çok zor yıllardı. Ülke faşist cuntacıların altında eziliyordu ve benim babam da hapse atılmış yazarlardan biriydi. Annemle cezaevine gittiğimiz bir gün, görüş kuyruğunda beklerken, görevli bir astsubay çavuştan yediğimiz darbe sonucu çamurlara düşme hikâyemizi anlattığımızda, kendisi çok ama çok üzülmüştü. Yere düştüğümüzde babam için getirdiğimiz çamaşırlar çamura bulanmış, sekiz yaşında bir çocuk olarak ben ve annem dizlerimizin üstünde dağılan eşyalarımızı toplamaya çalışmıştık…
Işıklar içinde uyusun, Gülten Akın 1983 yılında yayımladığı “İlahiler” isimli kitabında bizim yaşadıklarımızdan esinlenerek, benim de o zamanlar ince ve kara bir çocuk olmamdan hareketle “Bir ince kara küçücük oğlana ilahi” isimli şiiri yazmıştı. Kendisi şiirin yayımlandığı kitabı imzalayarak bize yollayacak kadar da ince birisiydi.
Çok üzüldüm Mekanın Cennet olsun İNŞAALLAH usta 😭
Bu dünyada herkes, hissesine düşen dert keder üzüntü hayal kırıklığı ne varsa alıp gidiyor...Mekanın cennet olsun