Normal hayatta içe dönük bir insansanız, kalabalık gruplarla zaman geçirmek sizin için daha da zor bir ortam oluşturabilir. Birisine aşık olmak, birine karşı eninde sonunda daha fazla enerji ve zaman harcamayla sonuçlanır. Kendinizi, alışkın olmadığınız kişiye dönüştürmek sizi daha da yalnız hissettirebilir. Kalabalıkların içindeki yalnızlık da bu olsa gerek...
Sizler ciddi ilişkiden çekiniyor musunuz? Sebepleriyle birlikte yorumlarda buluşalım mı?
Kendi benliğimi kaybetmektense yalnız kalırım daha iyi. Sanırım korkmadığım tek şey o. Seviyorum sessiz yalnızlığımı ..
Karşına bir insan gelir.(Erkek veya bir kadın) konuşmak ister seninle belki de sen istemezsin.Yalnızlık olmak senin standart hayat modelin.Sebebi ne dersen güven veripte güven beklemek.(O bekleme hep devam eder.)Aşk diyin dostluk deyin kardeş deyin adını siz belirleyin ama süreç benim için anlamsız olmuş bir deneyim.Her gece yalnız bir oda da bir umut bekler sevdiği veyahut özlediği insan.Hüzünlü değilim mizacım böyle.
Yalnızlık da güzel değil ama işte başkasına güvenememek de zor be ne diyim, yalnızlığa mecbur kalmak kötü bir duygu, mecbur kala kala seviyoruz işte :)