Sevdiklerinizin sonsuza kadar yanınızda olacağını düşünmeyin. Onlara her gün ne kadar sevildiklerini, ne kadar minnet duygusu içinde olduğunuzu göstermekten çekinmeyin. BoredPanda'dan derlediğimiz fotoğraflara göre ölümün ne zaman kapınıza geleceğini bilemiyorsunuz.
Babamın gençlik yıllarında çekilmiş bir fotoğrafı var daha hüzün ve hayatın yükü kalbine çökmemiş, yüzünde hafifte olsa munzur bir gülümseme. Son fotoğraflarına bakmak içimi burkar ama o fotoğraf tam aksine içimi ısıtır. Zaman zaman ona bakar özlem giderir eskilere giderim. On iki sene önce kollarımda son nefesini verdiğinde daha çok gençtim. Nasıl bir acı olduğunu yazmam için tüm dünyadaki sayfaları getirseniz sığdıramam. İşte o gün kaybetmenin ne olduğunu anladım. Para pul mal mülk kaybetmek kaybetmek değilmiş. Hayatın ne kadar kısa olduğunu o gün anladım. Küçük şeyleri kendinize dert etmeyin anınızın tadını çıkarın. Sevdiklerinize son kez bakıyormuş gibi bakın, her sarıldığınız da son kez sarılıyormuş gibi sarılın. Onları sevdiğinizi söylemeyi unutmayın. Yarın o anı bir daha yakalayamayabilir siniz. Keşke bir şansım daha olsaydı ona son bir kez daha sarılıp sevdiğimi söyleyebilseydim..
Eşimle nişanlıydık eşimin ailesi sağolsunlar davet etmişlerdi bahçelerine mangal yapmaya annem babam ben gittik orada kayınvalidem iki dünürün fotoğrafını çeksene bir aradalar dediğinde çekmek istemeyip yinede çekmiştim (iyi ki çekmişim) 1 gün sonra hiç bir hastalığı olmayan sabah beni işe yolcu eden babamı kaybettik 67 yıllık bir ömür bir anda yok oluverdi şimdilerde o fotoğrafa bakıp iyi ki çekmişim diyorum ve gerçekten çok özlüyorum babamı..
Rabbim herkese ölümün hayırlısını versin... İçerik gerçekten paha biçilemez anılara sahip. Bir o kadar da üzücü.