Önceki gün hepimizi yasa boğan patlama, İstanbul Atatürk Havalimanı'nı adeta kana buladı. 41 kişi hayatını kaybetti, 239 kişi yaralandı... Yüzlerce insan da kıl payı kurtuldu..
Önceki gün hepimizi yasa boğan patlama, İstanbul Atatürk Havalimanı'nı adeta kana buladı. 41 kişi hayatını kaybetti, 239 kişi yaralandı... Yüzlerce insan da kıl payı kurtuldu..
Adam Reich ve Kristine Nakanishi Kaliforniya'dan yola çıkmışlardı. İçinde Türkiye'nin de bulunduğu bir Avrupa turu yapacaklardı. Her şey mükemmeldi, heyecanlılardı ve harika bir tatil planları vardı.
Sonra Atatürk Havalimanı'na iniş yaptılar. Uçaktan indikleri sırada etraflarında bir tuhaflık olduğunu fark ettiler. Bunun üzerine Adam, erkek kardeşi Noach Reich'a bir mesaj attı.
'Havalimanında bir şeyler oluyor. Sizi seviyorum.'
Üç küçük nokta.
Bugün üç küçük nokta için dualar ettim.
Bugün üç küçük nokta için yalvardım.
Bugün geleceğim üç küçük noktaya bağlıydı.
Bugün iş arkadaşlarımla öğle yemeğindeyken kardeşimden bir mesaj geldi.
'Havaalanında bir şey oluyor. Sizi seviyorum.'
Önce çok da önemsemedim, ama sonra hemen telefona sarıldım.
'Ne demek istiyorsun?' diye sordum.
Cevap yazdığını gösteren üç nokta görünsün diye bekledim.
Hiçbir şey yoktu.
Kalbim hızla atmaya başladı. Twitter'a girdim, 'İstanbul' diye aradım. İlk tweet'te 'İstanbul havaalanında iki patlama bildiriliyor' yazıyordu.
Bir anda uyuştum.
72 saat önce kardeşimle kız arkadaşı Kristine'i Burbank Havaalanı'na bırakmıştım. Aylardır iple çektikleri Avrupa tatiline gidiyorlardı. Kristine üniversiteyi, kardeşim ise üzerinde çalıştığı TV programını bitirmişti. Zamanlama mükemmeldi. Tek bir sorun vardı, Game of Thrones'un son bölümünün olduğu günde 2 hafta sürecek wi-fi'sız bir yolculuğa çıkmışlardı.
Sonra geldiler.
Üç küçük nokta.
Kardeşim: 'Silah sesleri ve bir patlama duydum. Otelde birinin odasında saklanıyoruz. Sizi elimden geldiğince bilgilendireceğim.'
Kardeşim ve Kristine, saklandıkları havaalanındaki bekleme salonundan saklanarak çıkmış, kırık camlar üzerinde emekleyerek ilerlemişlerdi. Yan taraftaki otele kadar gitmiş, birileri açana kadar kapıları çalmışlardı. Karşılarında balayı tatili için İspanya'dan gelen bir çift vardı. Birkaç saat sonra cam kırıkları, kurumuş kan ve siren sesleri arasında tahliye edildiler.
Kardeşim ve Kristine iyi oldukları için minnettarım ama bugün bizim kadar şanslı olmayan yüzlerce aile için çok üzgünüm. Bugün o terminalde olmanın nasıl bir şey olduğunu düşünürken bile dehşete düşüyorum. Adam ile Kristine'in şansını düşünmek ise tüylerimi ürpertiyor.
Korkmaktan bıktım. Her köşe başında güvenliğimi ve çevremdekilerin niyetlerini sorguladığım bir dünyada yaşamak istemiyorum. Ben hayatlarımızı yaşama biçimimizi korkunun belirlediği Brexit ve Donald Trump dünyasında yaşamak istemiyorum. Ben İspanya'dan balayına gelen bir çiftin, terör saldırısı sırasında size kapılarını açıp sığınak sağladıkları bir dünyada yaşamak istiyorum.
Bugün olan biten her şeye karşın böyle bir dünyada yaşadığımıza inanıyorum.
"Korkmaktan bıktım. Her köşe başında güvenliğimi ve çevremdekilerin niyetlerini sorguladığım bir dünyada yaşamak istemiyorum." demiş arkadaş. ki amerika'da yaşıyor anladığım kadarıyla... "biz naapalım amk?!?!" diye haykırmak geliyor içimden...
çok geçmiş olsun
Dünyaya hep savaş getiren terör örgütü piyasaya sürüp besleyen hükümetinize söyleyin bunu. Bu dünya, amerika ingiltere fransa ve rusya olmasa daha huzurlu bir yer olurdu.