Reddit'te bir kullanıcı 'Terapistlere soruyorum; Bir hastanızın 'Seni şu an yargılamamalıyım ama yok artık' dediğiniz olayı neydi?' diye sordu, onlarca cevap geldi. Biz de sizler için bu cevapları derleyelim dedik...👇
Önemli not: İçerikte tetikleyici ifadeler yer alıyor olabilir.
“Annesini arayıp yaşanan bu olayı sosyal hizmetler ve çocuk esirgeme kurumuna bildirmem gerektiğini söyledim. Kurum zaten bunu biliyormuş. Danışanım bu durumu ilk kez 7 yaşındayken bildirmiş. Annesi yaşanan tüm bu cinsel saldırının farkındaymış ama yine de eşiyle birlikte kalmaya devam ediyormuş. Çok korkunç bir durumdu. Yani bir insan nasıl kendi kızını korumaz? Üzgünüm ama evet, yargılıyorum.”
“O zamanlar benim de yeni bir çocuğum olmuştu ve bu olay beni çok etkilemişti.”
“Bu olaydan sonra mesleğe devam edememiş. Kendisi insanların ciddi suçlara karıştığı ve mental yardım aldıkları bir rehabilitasyon merkezinde çalışıyordu. Yaptığı zaten aşırı zor bir işti ve sanırım bu olay bunun son damlası olmuş.”
“Bana yaşadıklarını her anlattıklarında yok artık diyorum. Gözlerinin önünde annesini öldüren babasına, cesedi kaldırmak için yardım etmek zorunda bırakılan, henüz 8 yaşında cinsel amaçlarla satılan ve şiddet içerikli yetişkin filmlerinde oynamaya zorlanan danışanlarım oldu. Her seferinde tüm bu yaşananlara inanmakta zorluk çekiyorum.”
“Hastalarımdan biri kendini ‘uyuşturucu kralı’ olarak tanıtıyordu. Birlikte çalışmaya başladık ve bana geçmişini anlattı.
Yaptığımız görüşmelerden birinde kendisi bana kız kardeşini seks işçiliğine zorladığını ve bunu yapması için kadına uyuşturucu madde verdiğini itiraf etti. Diğer insanların ona ‘dersini vermesine’ de izin veriyormuş. (Bunun ne anlama geldiğini hiçbir zaman açıklamadı.) Tüm bunları bomboş bir yüz ifadesiyle anlattı ve yalnızca yeterince uyuşturucu maddesinin olduğunu ima ettiği ‘kaliteli zamanlarında’ yüzünün gülümsediğini gördüm.
Şu anda nerede ne yapıyor bilmiyorum ama bu adam bana seks işçiliği yapmak zorunda bırakılan mağdurların yalnızca bedenlerini pazarlamak zorunda kalmadığını ve hatta pek çoğunun genellikle uyuşturucu madde bağımlılıklarının olduğu gerçeğini öğretmişti.”
“Söylediğine göre tüm bu yaşadıkları 6 hafta içinde olmuş. Bakımını üstlendiği üç akrabası (Biri teyzesi, diğer ikisi amcası) birer birer vefat etmiş.
Eşi kalp krizi geçirmiş. Kızı ise intihara teşebbüs etmiş.
Akabinde annesi yere düşüp kalçasını kırmış ve bir hafta boyunca kimse bu durumu fark etmediği için köpeğin tasından yemek yemek ve su içmek zorunda kalmış.”
“‘Çocuğunuza deli gömleği giydirmezsiniz.’
‘Çocuğunuzun her gece kapınızın önünde ağlaması sizi öldürmek istediği anlamına gelmiyor. Bunun büyük bir olasılıkla nedeni; gördüğü korkutucu rüyalar ama bu sizin uyanmanıza neden oluyor olsa bile ona bağıramazsınız.’”
Peki sizi en çok şaşırtan hangisi oldu? Haydi yorumlara!
Bu insanlar(!) sabun olarak dünyaya daha faydalı olabilirler! Böyle insanların var olduğunu bilmek bile çok korkunç
gerçekten değer mi yaşamaya, tırmalamaya, çabalamaya ...
Ben bu tip itiraflardan sıkıldım artık ağır geliyorsa yapmayın mesleği her gün bir itirafçı psikolog yapılan diziler .....Bırakın içinizde kalsın......