Han Kang, duyguların felsefesini yazıya dönüştüren, sessizliğin içindeki anlamı kelimelere döken bir yazardır. Yunanca Dersleri’nde aşkın, kaybın ve sessizliğin sınırlarında gezinen Han Kang, okuru hatırlamanın, unutuşun ve insan ruhunun derinliklerine dokunan bir iç yolculuğa davet ediyor.
İşte duygunun felsefeyle, kederin ise şiirle buluştuğu o alıntılar 👇
Aşkın mantıksızlığı, insanın kendini şaşırtan yönlerini ortaya çıkarır; bazen kalp, aklında üstün gelir.
Geçmişin hatıraları ve kayıpların gölgeleri, yaşayanların zihninde ölülerden bile güçlü bir etki bırakabilir.
Gerçek yakınlık, yalnızca fiziksel varlıkla değil, ruhsal bağlarla ölçülür.
Sessizlik, zamanla insanın iç dünyasıyla bütünleşen bir varoluş haline dönüşebilir.
Gerçeklik ve hayal arasındaki sınırlar bulanıktır; yaşam, rüya ile örülmüş bir serüvendir.
Hayatı derinlemesine kavramak, ölümlülüğü ve sınırları kabul etmeyi gerektirir.
Rüyalar, gerçek dünyadan kaçış ve içsel keşif için tek güvenli limandır.
Gerçek anlayış, başkalarının sessizliğine ve iç dünyalarına kulak vermekle başlar.
Doğa, sessizliğini ve duygularını biçim ve ritimle ifade eden bir dil gibi konuşur.
Gerçek iletişim, sadece sözleri duymak değil, karşı tarafın ruhunu anlamaktan geçer.
Keder, istemesek de ruhumuza işleyen, kendi sözleriyle bizi dönüştüren bir öğretmendir.
Beden, zihnin unuttuğu anıları ve duyguları sessizce taşır.
Sevgi, karşımızdaki büyük sessizlik içinde en küçük sesi aramaktır.
Sevgi ve bağ, fiziksel varlığın ötesine geçer; bedenler bile hatıralarla birbirine dokunur.
anlayana çok güzel bir içerik👏👏 ama burada yanlış kitleye düşer, işte tek sorun bu...
Çok güzel alıntılar . Kitabı merak ediyorum.
Harika alıntılar!