Hakkında bir çok hikaye anlatılan Hakkı Yeten gerçek bir efsanedir. Neden 'BABA' dendiğini anlatan bir kaç hikaye yazayım sizlere...
Hakkında bir çok hikaye anlatılan Hakkı Yeten gerçek bir efsanedir. Neden 'BABA' dendiğini anlatan bir kaç hikaye yazayım sizlere...
Karambolde çekilen şut ağın yırtık yerinden dışarı çıkıyor. Hakem autu gösteriyor, tribün ayaklanıyor, ne var ne yok sahaya atıyorlar. Hakeme çok fazla küfür edilmeye başlanınca Baba Hakkı tribüne dönüyor ve 'susun' işareti yapıyor. Taraftar kızgın, aynen devam ediyor. Baba tribüne doğru yürürken sesler kısılmaya başlıyor. Taraftara bağırıyor 'Çıkın dışarı, susmayacaksanız boşaltın hemen'. Beşiktaş maçı alır ancak çıkışta hakemin işi zordur. Hakemler Baba Hakkı'nın eşliğinde sahayı terk eder ve hiç sıkıntı çıkmaz...
Bir maçta kırmızı kart yiyen takım arkadaşı Baba Hakkı'ya dönüp 'çıkayım mı Baba?' der ve baba 'çık' deyince sahayı terk eder.
Harp okulu ile oynanan maçın ilk yarısı 3-0 yeniş biter. Soyunma odasına gidip takım arkadaşlarına ;
'__Dönüş biletlerinizi yırtarım, yürüyerek İstanbul'a dönersiniz'
demesi ile sahaya giren Beşiktaşlı oyuncular ikinci yarıda 6 gol atarak 6-3 kazanır.
Fenerbahçe maçına 2-0 galip devam ederken Beşiktaş ardı ardına ataklara devam ederken Fenerbahçe kaptanın yanına giden Hakkı Baba 'arkadaşlarına söyle biraz maça asılsınlar, bu maçın keyfi böyle çıkmaz. O kadar insan güzel bir maç izlemeye gelmişler siz dökülüyorsunuz. Bir an evvel kendinize çeki düzen verin' der...
Futbol kariyerinde sadece 1 kez kart görmüş herhalde tek oyuncudur. Bir maç sırasında rakip oyuncu gelip Hakkı YETEN'in kalçasına tokat atar ve Baba da buna karşılık suratına bir tokat atar. Hakem sadece Hakkı'nın tokadını görünce kart gösterir. Rakip durumu anlatır ve özür diler ancak kayda geçmiştir artık...
1948 yılında bir müsabakada taraftar Baba Hakkı'yı ıslıklayınca
'Bu formayı bana taraftar giydirdi. Şimdi onlar isteyince de çıkarırım'
der ve o maçta (38 yaşında) futbolu bırakır.
Maç başladı çocuklar, saaetime baktım beş dak’ka on dak’ka gol yok... dayanamadım
Kalkıp bağırdım: “Baba Hakııı!...” topu kesti, döndü, tribünlere baktı...
Seni orada bulmak Tacettin
Bir Pazartesi, dinlemek teneffüste” dünkü maçın mühim anlarını
Nasıl olsa yine Baba Hakkı’ya attıracaksın bütün golleri...
Bir an gözgözeyiz, bütün stad sus pus
Elimi saatime götürüp dedim:
“Hani be Baba Hakkı, gol nerede?”.
Başını eğdi “geliyor Tacicim” der gibi yaptı
Topu aldı bi çalım, iki çalım, şut ve gol! /
Herkes ona koşarken, döndü, tribünlere
Beni hafifçe selamladı...
Seni orada bulmak Tacettin, sen ki / en yoksuluydun sınıfın, arka sıralarda, dalgın gözlerle, / çıta gibi zayıf / kambur / konuşurken kekelerdin, en utangacı / Sanki sen yalnızca Baba Hakı’yı anlatırken yaşadın... ve maç bitti, omzuma alıcam / “dur!” diyor bana; “Taci yapma Allaşkına!” / “Olur mu?” dedim / “Olur mu be Baba Hakkı!” / almışım onu orada omzuma... iki tur... o ve ben... Baba Hakkı!
İşte seni oradan almak / Dolmabahçe’de bir aksak üsüt / ağaçlı yolda yürürken sarmaş dolaş / ikinizi bir bayrağın desenlerine koymak / “bu bizim bayrağımız” demek sonra onlara / “çıkmaz sokaklardan çıkardık aşka” / yaşadık... bunlar hayatlarımız / ve içinde hiç bir şey yok... öykülerimizden başka!”