Gün içerisinde, irili ufaklı bir çok şey hakkında ne kadar çok özür diliyoruz ,ne kadar çok suçluluk duyuyoruz değil mi? Aslında çoğu, bizim suçumuz / hatamız hatta kontrolümüzde olan şeyler bile değil.
Yanlış anlamayın, hatanız olduğunda ve arkadaşınızı kırdığınızda dilenen özürle, 'Yha cnm çok özür dilerim önemli bi' işim çıktı, buluşmaya gelemeyeceğim galiba' özrü arasında koca bir fark var. Çünkü biri sizin kontrolünüzde değil, telafi edebileceğiniz bir durum yok ortada. Ya da bir düşünün, gün içerisinde yediğiniz büyük pizza için suçluluk duymuyor musunuz? ''Offff yine çok kaçırdım yemeği ya.' , 'Keşke alttan alsaydım toplantıda, sinirli bir gününe denk geldim şimdi patron benden nefret edecek.' vs vs.
Bırakın artık elinizde olmayan şeyler için suçluluk duymayı. Gelin hep birlikte aslında hiç duymamamız gereken şeyler için gururla 'suçluluk duymuyorum' diyebilelim. En azından olduğu kadar!