Özellikle üniversite için evlerinden uzak kalan öğrencilerin ikinci evi haline gelmiş, gerek devlet yurtları gerekse de özel yurtlar olsun, buralarda yaşadığımız bazı olaylar, dostluklar ve sıkıntılar buralarda kalan çoğumuzun yaşayıp ancak pek de dile getiremediği lakin bizi biz yapan şeylerdir. Buralarda belirli bir süre yaşamış kişiler geçmişe dönüp şöyle bir baktıklarında belirli sıkıntıları hatırlasalar da aslında buralarda çok da fazla eğlenceli anlar yaşadıklarını göreceklerdir. İşte çoğunlukla, gurbetteki öğrencilerin ikinci evi haline gelmiş, belki de birlikte eve çıkacağı kişiyi oradan bulmuş olduğu yurtları ve burada yaşanılan olayları özetlemiş 15 kişi. :)
Benim içerikten anladığım tek şey; kızlar kriz yaşamaya bayılıyor ve kriz yaşamak için sevgili buluyorlar.
Halı konusunda o kadar haklılar ki. Ben de çıplak ayakla dolaşmayı, halıya ayak basmayı çok özlüyorum. Bir kere halı özlemiyle eve gitmiştim, içeri bir girdim ki annem bütün halıları yıkamaya vermiş...
Yurttaki ilk gecem ve sonraki tüm geceler hep aynı boşluğu hissettim içimde.Sabah uyandığımda hep aynı hüzün vardı.Aradan 20 yıla yakın zaman geçti.Şimdi düşünüyorum da depresyondaymisim.Yurtta kalanlara tavsiyem başka seçeneğiniz yoksa ortama ayak uydurmaya çalışın.Her şeyi çok ciddiye almayın.İnsanlarla anlaşmak zor ve hep zor olacak.Siz kendinize ve hedeflerinize odaklanin