Gurbet ellerde büyümek, yaşamak hatta bir kaç günlüğüne bile uzaklaşmak kolay mı sandın?
Gel bizimle teee uzaklarda en çok ne özleniyor, ne burunda tütüyor bir bakalım.
Gurbet ellerde büyümek, yaşamak hatta bir kaç günlüğüne bile uzaklaşmak kolay mı sandın?
Gel bizimle teee uzaklarda en çok ne özleniyor, ne burunda tütüyor bir bakalım.
Evet ne olursa olsun anne yemeği iyi ya da kötü diye ayrılmaz. Her annenin kendine özel bir el tadı vardır ve gurbette en kralı bile olsanız o tadı bulmak imkansızdır :(
Kendisinden önce gelen kokusu vardır ya pidenin.
İşte bu yüzden ne ciabatta ne de baget ekmek yerini tutabilir bu pidenin bu pide kokusunun...
Uğruna şarkılar yazılan milli gururumuz kokoreç de gurbette özlenmezse olmazlardan....
O 'cıııısssssssss' anı hangi Amerikan hangi İtalyan hani Japon yemeğinde var allasen?
Başka kimlerde vardır acaba böyle bir göz şöleni?
Düşünsenize siz bir turist olsanız, ülkenize döndüğünüzde siz bile özlersiniz yeminlen.
Bak bu da özlenilen bir durumdur işte. Fırından eve dönerken dayanamayıp ekmeğin kenarını kemiren insanlarız biz, kalbimiz temiz.
Benzeri olmayan milli keyiflerden biri de gurbette en çok özlenen 40 yıllık hatrı olan ve akabinde falları kapatılan Türk kahvesidir.
Kokusu ayrı güzeldir, yanında çay ile ayrı güzel.
Ya simit için bir şey dememize gerek var mı?
Bir de bagel yapmışlar benziyor diye.. Olur mu bizim gevrek gevrek kokulu simidimiz öyle her yerde?
İstersen çay krallığı İngiltereye git, istersen yeşil çay diye diye Asya kıtasına ulaş, istersen de aromatik diye Hindistana, Türk bardağında Türk çayı değilse o çay, biz gurbetteki çaya ÇAY demeyiz.
Bülbülü altın kafese koyunca vatanım der gibi değişemeyiz biz çilingir soframızı.
Bazen fakir bazen zengin olur ama gönüller hep birdir bu masada.
Öyle gurbette Türk marketinden aldığın meze aynı keyfi vermez insana....
Pazarın da sesi gurbette aranılan şeylerden biridir.
Tamam yabancı insanların da pazar alanları var ama daha bir sessiz daha bir ruhsuz.
Bizim pazarımızın, pazarcımızın resmen bir karakteri var kendine özgü.
Bu konuda net olalım. Tamam Yunanı da yapmış Lübnanlısı da ancak baklava denince akıllara ilk gelenler Türklerdir.
Bizimki gibi hiçbir yerde yoktur samimiyetle söyleyelim.
Beşiktaşta falan yürüyorsanız burnunuza takılmaması zaten imkansız. Bu nedenle gurbette olanlar her 'shwarma' lafına kanmazlar. Asıl döner yine bizim canımız hasımız olan dönerimizdir ve itinayla özlenir.
Yine tartışmasız en çok sevilenlerden bir tanesi midye dolma. Tabii gurbette tavasını da bulmak zordur ama yine kendine has raconundan dolayı midye dolma keyfi bambaşka burnunda tüter insanın.
Balık ekmek aslında dünyanın her yerinde bulunsa da Eminönü'nde yürürkenki mutluluğu vermez. Öyle ki önce burnu doyar insanın, sonra gözü, sonra midesi.
Bu nedenle delilerce özlenir balık ekmeğin milli hali.
Gurbette yaşaması zor ama, ülkemizde de rahat yaşamak kolay değil.
bakın antepte yaşıyan birisi olarak o baklava resmi çok kötü baklavadan soğutur o resim. abi fıstığı bol olur sizin resimde hamuru bol
ocakbaşı ile çilingir sofrasının birleştirilmesini rica ediciğiiim :D