Kore’de bazı insanlar, stresten kurtulmak için bir hapishane hücresine kendi istekleriyle giriyor. Hem de telefonlarını teslim edip 24 saat boyunca dış dünyayla bağlarını tamamen keserek. Üstelik bu deneyimi yaşamak için ciddi miktarda para ödeyenler var. Dışarıdan bakıldığında tuhaf gelebilir ama aslında bu tercih, Güney Kore toplumunun ne denli baskı altında yaşadığını gösteriyor. Çünkü burada dinlenmek bile lüks sayılıyor.
Bu korkunç tabloya bir çözüm arayan eski savcı Kwon Yong-seok, 2013 yılında 'Prison Inside Me' adında dikkat çekici bir projeyi hayata geçirdi. Buraya gelenler, gönüllü olarak küçük bir hücreye giriyor, telefonlarını, kitaplarını, hatta sigaralarını bile teslim ediyor.
24 saat boyunca dış dünyayla bağlarını tamamen koparıp sadece kendileriyle baş başa kalıyorlar. Aslında bu hapishane, kişinin kendi içindeki baskılardan kaçıp bir nebze olsun nefes alabileceği alan sunuyor.
Katılımcılar, doğa manzarasına bakan küçük bir pencereyle baş başa kalıyor. Yoga dersleri ya da özel menüler yok ama huzur var. Bugüne dek yaklaşık 2.000 kişi bu deneyimi yaşadı ve talep o kadar yüksek ki artık 48 saatlik veya 1 haftalık versiyonları da sunuluyor. Ancak hizmet ücretsiz değil. Kısa bir hapishane deneyimi için yüzlerce doları gözden çıkarmak gerekiyor.
Üstelik içeride profesyonel bir psikolojik destek de bulunmuyor. Yine de çoğu insan kısa süreli izolasyonun, modern dünyanın karmaşasından uzaklaşmak için yeterli olduğunu düşünüyor.
Ancak psikolojik destek hizmetlerine ayrılan bütçe son derece sınırlı. Depresyon hala bir hastalık değil, gelip geçici ruh hali olarak görülüyor. Bu koşullar altında insanlar profesyonel yardım almak yerine kendini hapse atmak gibi kendi çözümlerini yaratmak zorunda kalıyor. Sonuçta, sistemin dışına çıkmak için bazen tek çare, kapısını kendin kapattığın bir hücre olabiliyor.
Siz böyle bir hücrede 24 saat geçirebilir miydiniz? Konu hakkındaki yorumlarınızı merakla bekliyoruz!
Ülkemizin kıymetini bilin bizde bedava..
Ticari kafa :D :D :D yıllar önce Belçikada bir işletmeci de saati 75 dolara insanları mezara gömüyordu, istenen süre dolunca çıkarıyordu, tabii ki "Davoro"daki mezara giren Sülo misali hortum kullanıyorlardı.
Hapishane sessiz bi yer değil. gürültüden huzur bulamassınız