Günümüzde birçok genç, ekonomik koşullar ve daha iyi imkanlar nedeniyle yurt dışında yaşama hayali kuruyor. Özellikle eğitim için farklı ülkeleri tercih eden öğrencilerin sayısı giderek artıyor. Ancak yurt dışında yaşamak, düşünüldüğü kadar toz pembe mi? Güney Kore’de yaşayan @alperkorede kullanıcı isimli bir genç, doğduğu topraklardan uzakta olmanın en zor yanını sosyal medyada paylaştı.
Aidiyet hissetmek için insan olmak ve bunun bilincinde olmak yeterli. 60'ını devirmiş 40 tan fazla ülkeye bir çok defa seyahat etmiş halkın içinde işçilerle beraber yaşamış çalışmış biri olarak hiç sorun yaşamadım. Onlar beni tanıdı ben onları tanıdım kaynaştık dost olduk mutlu ayrıldık. Sihirli sözcük insan olmak ve onun getirdiği aidiyet duygusunu yaşamak.
Herkes için geçerli değil. Örneğin gittiği yerin misafiri değil, sahibi gibi davranıp kendi bağnazlığına saygı duyulmasını bekleyenler var. Üreme konusunda da gayet rahatlar.
Hiç katılmıyorum. Aidiyet hissi başka bir şey, vatan millet sakarya özlemi bambașka. Elbette ki her ülke birbirinden farklı görüşlere ve yapılara sahip ancak memleketime ölürüm biterim gibisinden bir his de vermiyor. Doğduğumdan bu yana iki kez dünyayı gezdim ve şuan da kendi memleketimden epey uzaktayım. Sen olduğun yeri kendi toprağın bilip uyum sağlamaya, erdemli ve medeni olmaya özen gösterirsen hallolur gerisi. Yeter ki sen diğerlerinin sınırlarını bil ve o şekilde uyum sağla.