Kocaeli’nin Gebze ilçesinde, 18 yaşındaki Günay Gönülaçar, halk otobüsünün durağa gelmeden açılan kapısından inmeye çalışırken hayatını kaybetti. Olay anı güvenlik kamerasına yansırken, gözaltına alınan otobüs şoförü tutuklandı.
Kocaeli’nin Gebze ilçesinde, 18 yaşındaki Günay Gönülaçar, halk otobüsünün durağa gelmeden açılan kapısından inmeye çalışırken hayatını kaybetti. Olay anı güvenlik kamerasına yansırken, gözaltına alınan otobüs şoförü tutuklandı.
Kocaeli'nin Gebze ilçesinde meydana gelen olayda 18 yaşındaki Günay Gönülaçar, Dilovası ilçesinden Gebze'ye gitmek için Y.K. idaresindeki 41 J 4171 plakalı özel halk otobüsüne bindi. Gebze ilçesinde bulunan bir alışveriş merkezinin önünde inmek isteyen genç kız, otobüsün kapısına doğru yaklaştı. Hareket halindeyken kapısı açılan otobüsten bir anda inmeye çalışan genç kız düşerek ağır yaralandı.
Hastaneye kaldırılan genç kız kurtarılamadı. Olayla ilgili inceleme başlatan polis ekipleri tarafından sürücü Y.K. gözaltına alındı. Emniyetteki ifadesinin ardından adliyeye sevk edilen Y.K., tutuklandı.
Acılı aile, evlerinin önünde taziyeleri kabul etti. Kızının okul masraflarını çıkarmak için çalıştığını anlatan baba Aslan Gönülaçar, 'Kızım Günay Gönülaçar, sabah saatlerinde evden çıktı. Alışveriş merkezinde bir restoranda işe başlamıştı, üniversite sınavını kazanırsa okul başlayana kadar masraflarını karşılamak için çalışıyordu. Evden sabah çıktı. Otobüs ineceği yere yaklaşınca açık olan ön kapıdan iniyor. Ancak otobüs hala hareket halinde. Kızım otobüsten iner inmez otobüsün altına giriyor' dedi.
Baba Gönülaçar şoförün hatalı olduğunu ifade ederek, 'Olayda şoförün hatası var. Şoför otobüs durmadan kapıyı neden açtı? Olaydaki ihmal bu, şoför çok hatalı. Yolcu düğmeye bastıktan sonra, nerede durak varsa orada durdurursun otobüsü. Kapıyı açarsın yolcun iner. Kızım 18 yaşına mayıs ayında girmişti, körpecik çocuğum öldü' diye konuştu.
Adli Tıp Kurumu'nda tamamlanan otopsi işleminin ardından Günay Gönülaçar'ın cenazesi, Dilovası Orhangazi Mahallesi'nde bulunan evine getirilerek helallik alındı. Cenaze daha sonra aynı mahallede bulunan Çardaktepe Camii'ne götürüldü. Burada kılınan cenaze namazına babası Aslan Gönülaçar, annesi Gülizar Gönülaçar, okul arkadaşları, öğretmenleri ve vatandaşlar katıldı. Baba Aslan Gönülaçar cenazede güçlükle ayakta durabildi. Kızının tabutu başında gözyaşı döken Aslan Gönülaçar, 'Kuş gibi evden çıktı kızım, kuş gibi uçtu gitti, kuş gibi can verdi' diye ağıt yaktı.
Günay Gönülaçar'ın tabutuna, okul arkadaşları tarafından bu yıl mezun olduğu Dilovası Yahya Kaptan Anadolu Lisesi'nin mezuniyet cübbesi konuldu. Kılınan cenaze namazının ardından Günay Gönülaçar'ın cenazesi Orhangazi Mezarlığı'nda toprağa verildi.
Normalde bu araçlar üretildiği zaman kapıları sadece araç durduğu zaman açılan bir yazılıma sahip oluyor. Genelde sırf zamandan kazanalım veya daha fazla yolcu toplayalım diye bu sistemi iptal ettiyor şöforler. Bence araç muane istasyonlarında bunları dikkate alarak kontrolden geçmesı lazım araçların. Önlem alınması şart.
Ankara’da işe giderken tıka basa dolu otobüse binmiştim. bir kişilik dahi yer olmanasına, insanların itirazına rağmen hala yolcu alıyordu üst üste binmiştik ki ben savrula savrula otobüsün en önünündeki çıkıntı yere oturmak zorunda kaldım ön cama yapışık gidiyorum. Bir ara yolcu alıken sıkışıp indim ordan ve ayağım bilekten kapıya sıkıştı. Bağırıyorum aç ayağım sıkıştı diye ciddiye almıyor. insanlar bağırıyor açsana diyor, açamam yolda diyor. Bas bas bağırıyorum. Açsa insan fışkışcak otobüsten korkuyor da şerefsiz. O şekilde ne kadar kaldım hatırlamıyorum. Özür dilemek yerine de yapacak biley yok koymasaydın oraya diyor. Kaç gün topalladım hatırlamıyorum. İnsanlık kriterlerinin en aşağısı sanırım verilen medeniyet hakkının asla üzerimizde durmaması, duramaması.
Herkes için konuşuyorum ülkede bir ukalalık bir kendini beğenmişlik hakim. Otobüs şöförlerine bakıyorsun sanki hava savaş pilotu da hobi olarak otobüs şöförüymüş gibi hal ve hareketleri var. Sanki o işi ona zorla biz yaptırıyoruz. Diğer resmi kurumlara gidelim. En ufak öğrenci işlerinde bile size çemkiren personeller var. Yine aynı şekilde sanki önemli biri de biz zorla personel yapmışız gibi. Hiçkimse yaptığı işten memnun değil ve tek sorumlusu bizmişiz gibi hareket ediyor. Ülkede bu kendini beğenmişlik yüzünde tek satır kitap okuyan yok. Bizim tek sorunumuz kendimizi beğenmişliğimiz. Bu yüzden ne kimseye saygı gösteriyoruz. Ne de bir kendimizi eleştiriyoruz.