Garip hareketleri, ani neşesi, zıpırlığı ve miskinliği ile kediler insanlara ne de çok benziyor değil mi? Biz de bu benzerlikten yola çıkıp, kedi fotoğraflarıyla 1 haftamızın nasıl geçtiğini gün gün saat saat tasvir ettik.
Garip hareketleri, ani neşesi, zıpırlığı ve miskinliği ile kediler insanlara ne de çok benziyor değil mi? Biz de bu benzerlikten yola çıkıp, kedi fotoğraflarıyla 1 haftamızın nasıl geçtiğini gün gün saat saat tasvir ettik.
Cumartesi ve Pazar geceleri geç yatıldığı için bir türlü uyanılamayan o lanet Pazartesi sabahında çoğumuz böyle değil misin? Sürünerek yataktan çıkan; bir gözü kapalı halde traş olan/makyaj yapan milyonlarca insan gibi sana da o haftanın Cumartesi günü çook uzak bir hayal olarak görünüyor. Umutsuzluğun dibindesin.
İşe/okula gelinmiş, uyanmak için kahveler içilmiş ancak hala uyanamamış bir haldesin. Bilgisayar monitörüne anlamsız gözlerle bakan, ders notları arasına garip çizgiler çizen, Pazartesi sabahının klasik toplantısında patron bir şeyler anlatırken 'içinden uyuyanlar' olarak tam da bu kedi gibiyiz hepimiz.
'Ne olur artık mesai bitsin... Ne olur' diye sessiz sessiz dua eden; 'eve gidince hemen yatacağım' diye kendine söz verenler derneği eşbaşkanlarıyız hepimiz ve sen de bizden birisin elbette.
Dün gecenin uykusuzluğu, günün yorgunluğu ile birleşti ama Cumartesi ve Pazar gecesi geç yattığın için vücudun hala dengesiz. Uyumakta zorlanıyorsun. Yatakta epey dönüp duruyorsun.
'Bir daha cumartesi pazar günleri geç yatmayacağım' diye kendine 300. kez söz verdiğin o sabah, evet salı sabahı. Bir önceki sabaha göre daha enerjiksin; ama hafta hala çook uzun geliyor. Şimdi kim kalkıp giyinecek, hazırlanacak, toplu taşıma çilesi içinde işe okula gidecek? Arabayı park ederken sıkıntı çekeceğini bile düşünürsün o an.
Zar zor işe geldin. Dün kendini toplayamadığın için işler iyice birikmiş ya da dün anlatılan derste hoca çok önemli şeyler anlatmış. Kesin sınavda çıkar ha oralar. Onlarca sayfa evrak, ders notu seni bekliyor. Bir yandan patron/hoca konuşmaya devam ediyor. Cumartesi olsun diye yalvaracak durumdasın.
'Dinleneceğim' deyip dinlenemediğin haftasonunun yorgunluğu Pazartesi ile birleşmişti. Salı da ona dahil oldu ve saat akşam 10'da uyuklamaya başladın. Erkenden uyudun ya, kesin televizyonda güzel bir program yahut film vardı. Hep böyle olur...
Bugün tam kapasite çalışmaya hazırsın. Kafan zehir gibi. Patronun/hocanın her dediği mıh gibi aklına kazınıyor. Dün gece erken yattığını anımsayıp 'ah işte her gece böyle yatsam bak nasıl enerjim yerinde bundan sonra hep erken yatacağım' diyerek aynı hafta içinde 2., son 1 yılda ise 234329. kez erken yatma sözü veriyorsun kendine.
Gün öyle yorucu geçiyor ki öğle yemeği saati gelmeden tükenmeye başladığını hissediyorsun. 'Şu gün bir bitse' diye mırıldanmaya başlıyorsun. Oysa öğleden sonra 3 saat sürecek bir ders/toplantı var ve dibe vuracağın ana daha çok uzaksın.
Daha sabah 'erken yatacağım' diye söz vermiştin kendine; şimdi yine sözünü tutamadığını fark ettin. Alelacele yatağa attın kendini ama yatakta Twitter'a, Facebook'a bakarken saatin yine yatman gereken saati çook geçtiğini fark edip keder içinde uyuyorsun.
Haftanın en yoğun günü Perşembe'ye hazırsın. Bitmek bilmeyen görüşmeler, notlar, evraklar derken bugün epey hızlı geçecek. Biliyorsun. Gece biraz geç yattın ama şu an enerjin yerinde.
Gün bitmek bilmiyor. Bilgisayarın mouseunu oynatacak gücün dahi kalmadı. Keşke birisi şimdi seni eve götürüp yıkasa, giydirse, yemek yedirip yatırsa. O an aklından 'evlenmek lazım' fikri geçiyor.
Yarın Cuma! Hafta bitti sayılır. Bu seni biraz motive ediyor ve 'haftasonu belki bir şeyler yaparım, dışarı çıkar biraz sosyalleşirim' diyerek kendini yatağa atıyorsun.
Herkes hafif hafif tatil moduna girdiği için Cuma günleri genelde haftanın diğer günlerinde göre daha kolay geçiyor. Patron durduk yere komik olmayan şakalar yapıyor ve sen ne yazık ki gülmek zorundasın.
Mesai bitsin diye saniyeleri bile saydığın zaman dilimindesin. İzin alıp erken çıkanlara imrenerek bakarken; 'akşam için program yapalım' diye whatsapp'tan yazıp duran arkadaşlarını düşünüp 'bunlar bu kadar enerjiyi nereden buluyor yahu?' diye düşünüyorsun. Ama dayan, az kaldı.
Arkadaşlarınla buluşup saatlerce çene çalıyorsun. Yarın nasıl olsa Cumartesi. Bütün hafta bugünü umut ederek yaşadın; şimdi senin zamanın!
'Ben eve ne zaman geldim ne ara yattım oha kapıyı da kilitlememişim' sabahına hoşgeldin. Sıkı bir kahvaltıdan sonra kendini dışarı atman için güzel bir gün.
Arkadaşlarınla buluşup 'kaliteli zaman' geçirmek için doğru saatler. Birlikte bir film izlemek, film hakkında saatlerce geyik muhabbeti yapmak gibisi var mı?
Uyumak için çok erken, ama uyanık kalmanın da sebepsiz olduğu bir Cumartesi gecesi daha. Televizyonda ilgi çekici bir şeyler var mı diye bakarken saat yine 03:00 olacak; ama şu an farkında değilsin.
Ne ara saat 03:00 oldu? Sanki biraz önce saat 01:00'dı. Yine çok geçe kadar uyanık kaldığın için kendine kızıyorsun. Neyse yarın en azından Pazar. Öğlene kadar uyursun.
Cumartesi gecesi geç yattığımız için gözümüze uyku girmiyor. Televizyonda izleyecek bir şey yok, internette manasızca gezinirken saatin epey geç olduğunu fark edip 'hıaa yatmam lazım' diyen; hüzünlü gözlerle saate bakan kaç kişiyiz?
18. madde cumartesi olacak editör. Valla içeriği sadece göz ucuyla okudum, kedi resimleri konulunca başka bir şey umrumda olmuyor :)
kabus gibi oyyy
Editör kardeş şu saatleri düzeltsen iyi olur pazartesi bitip tekrar başlıyor...