Kaşıkçı Elması, Osmanlı Devleti'nden kalan en güzel şeylerden birisi olabilir. Görür görmez zaten gözümüz açılıyor, onun o ışıl ışıl büyüsüne kapılıyoruz. Dünya üzerinde en çok bilinen 22 elmas arasında bulunan ve ünü, sınırları aşan Kaşıkçı Elması'na dair, normal olarak pek çok rivayet var.
Kaşıkçı Elması'nın kaşığa benzediği için bu ismi aldığına inanılıyor ama ben bu güzelliğin bu kadar kolay bir geçmişi olmasını kabul edemiyorum.
1699 yılında İstanbul'da Eğrikapı çöplüğünde dolaşan bir kaşıkçı, elması bulur ancak bunu sıradan bir taş zanneder. Gidip kuyumcuya satar. Kuyumcu, bunun değerli bir taş olup olmadığından emin olmak için, kuyumcu bir arkadaşına gösterir. Kuyumcu arkadaşı, taşın önemli bir taş olduğunu söyler ve susmak için para ister. Fakat daha sonra olay kuyumcubaşı ve saray tarafından duyulur.
IV. Mehmet, olayı duyup, taşı bir şekilde saraya getirtir ve taş saray elmastıraşına teslim edilir. Taş işlendikten sonra ortaya, 86 karatlık bir dünya harikası ortaya çıkar. Böylece Kaşıkçı Elması hazinedeki yerini almış olur.
1774 yılında Pigot adında bir Fransız subayı, bu elması Hindistan'da satın alıp, Fransa'ya götürür. Daha sonra çeşitli nedenlerle yeniden satışa çıkarır.
Satışa çıkarılan elması, 'para para para' cümlesiyle tanıdığımız Napolyon'un, annesi satın alır. Ancak gün gelip de Napolyon sürgüne gönderildiği zaman, anne yüreği buna dayanamaz ve oğlunu kurtarmak için elması satar.
O vakitlerde Fransa'da bulunan Tepedelenli Ali Paşa'nın bir adamı, paşa adına elması satın alır ve paşaya getirir. Böylece elmas artık Osmanlı topraklarındadır.
Devlete karşı isyan çıkardığı için öldürülür ve tüm mal varlığı saraya devredilir. Böylece, bugün hayranlıkla baktığımız ve halen Topkapı Sarayı'nda muhafaza edilen Kaşıkçı Elması, Osmanlı Devleti hazinesine dahil olur.
Peki.