Romalılar; tuvalet, kanalizasyon, beton yapılar ve kapsamlı otoyol sistemleri gibi bugün sıkça kullanılan birçok yeniliğin sahibidir. Kulağa tuhaf gelse de, midenizi büzüştürecek türden bazı yemek tariflerine de öncülük ettiler. Biz de bu yazımızda sizlere birbirinden garip Roma mutfaklarından bu yedi tarifi anlattık. Umuyoruz ki bu tarifleri evde denemezsiniz!
Romalılar deniz canlılarını lüks yiyecekler olarak gördükleri için yemeye bayılırlardı. Apicius'un tarifine göre bu köfteler, yunusun derisinin yüzülmesi ve etinin küçük köfteler halinde kesilmesiyle yapılıyordu. Aşçılar daha sonra köfteleri şarap, zeytinyağı ve garum olarak bilinen bir balık sosunda pişirirdi. Balıkların haftalarca fermente edilmesiyle yapılan garumu tuhaf bir çeşni olarak düşünebilirsiniz. Yunus köftesi cidden dikkat çeken bir yemek çünkü bugün çoğumuz yunusları yemek tabaklarında görmek yerine denizlerde ve nehirlerde görmeyi tercih ediyoruz. Siz o zamanlarda yaşasaydınız yunus balığı köftesini dener miydiniz?
Günümüz zenginlerinin çoğu gibi, Romalı seçkinler de yüksek kaliteli, pahalı yemeklerin büyük hayranlarıydı. Belki de diğerlerinden daha kötü olabilecek eski bir Roma geleneği olan, serçelerin diliyle yapılan turtası en çok yapılan yemeklerden biriydi. Serçe gibi küçük bir kuşun dilini kullanarak nasıl turta yapabildikleri büyük bir tartışma konusu! Sonuçta 1000 kiloluk bir hayvandan bahsetmiyoruz. Tek bir turta, Romalı köleler tarafından yakalanan en az bin serçenin diliyle yapılıyordu. Önce kuşun gagasını açar, boynunu kırar ve dilini keserlerdi. Turtayı yapmak için şefler serçe dillerini kırmızı şarapta marine eder ve pişirirdi. Serçe dilli turta, Apicius'un en sevdiği yemekti. Bu turta Apicius'un imzası haline gelmişti.
Omletinizde biraz denizanası ister misiniz? Kötü şöhretli Romalı aşçı Apicius'un farklı tarifleri vardı. Kayıtlardan Romalıların genellikle denizanasını salatalarda yediklerini görüyoruz. Ancak bir mutfak yenilikçisi olan Apicius, denizanası kullanarak bir omlet hazırlayarak sümüksü deniz ürünü tariflerini bir sonraki seviyeye taşıdı. Romalılar hamsili omletlere aşinaydı. Apicius'un omlete hamsi yerine denizanası eklemek gibi haylaz bir fikri vardı. Tarif, Latince hamsisiz omlet anlamına gelen patina de apua sin apua olarak biliniyordu. Apicius'un aşçıları omlette hamsi yerine denizanası kullandı ve Apicius, yemek kitabına göre 'Misafir bulduğunu yer ve asla farkına varmaz.' diyor. Apicius'un konuklarının denizanası omleti hakkında ne düşündükleri büyük bir merak konusu.
Gelincik, antik Roma'da yaygın bir gelenek değildi. Ancak, Romalılar bunu ilaç olarak gördüler. Romalı devlet adamı Pliny the Elder, epilepsi için bir tedavi işlevi gören gelincik beyinleri hakkında bilinmeyenleri araştırmıştı. Hayvanın karaciğeri ya da testisleri, rahmi ya da karnı, şişlerle sökülüp alınıyordu. Romalı Yaşlı Pliny de tuzlu gelincik etinin yılanlar tarafından sokulan insanlar için yararlı olduğunu düşünmekteydi.
İçi kıymayla doldurulmuş fındıkfaresi, Romalılar arasında bir gelenekti. Bazı müşteriler, zenginliklerinin sembolü olarak misafirlerine bu yemekten ikram ederlerdi. Roma'nın şefleri farelerin iç organlarını boşaltıp sonra içlerini domuz kıymasıyla doldurup pişirirdi. Partiler sırasında Romalılar bu yemeği daha çok meze olarak servis ederlerdi. Şaşırtıcı bir şekilde, fındık faresi yemeği hala günümüzde yapılmakta. İtalya'da popüler olmasa da, Hırvatistan ve Slovenya'nın köylü toplulukları arasında hala tüketilmekte. Fındık faresi yemeği, her iki ülkede de bir tür gelenektir. Fareleri açık alevde kızartırlar veya gulaş benzeri bir yemek yapmak için haşlarlar.
Roma imparatoru Elagabalus, muhteşem partiler vermesiyle tanınırdı. Papağan, partilerinde popüler bir yemekti. Romalılar, insanların söylediklerini taklit edebildikleri için papağanlara bayılırlardı. Romalılar, papağanların çok içki içen bir misafirin sözlerini tekrar etmesinin komik olduğunu düşünürdü. Ancak şakalar bittiğinde papağanlar, sülünler, tavus kuşları ve flamingolarla birlikte güveç kabına konurlardı. Apicius'un yemek kitabında papağanlar ve flamingolar için bir tarif var. Kuşların tüyleri yolunmuş daha sonrasında dereotu, tuz, sirke, pırasa ve kişniş ile tatlandırılmış bir et suyunda kaynatılmıştır. Kuşlar kaynatıldıktan sonra tuz, karabiber, kimyon ve otlar ile tatlı bir hurma sosunda pişirilmiştir. Aslında gayet güzel bir tarife benziyor ama bu özel tarifi tavukla denesek daha mantıklı olur gibi...
Romalılar tarafından yenen tuhaf yiyecekler listesinde belki de en az şaşırtıcı olanı bir domuzun rahmidir. Domuz rahminin Kuzey Amerika'daki Asya gıda mağazalarında satıldığını ve Güneydoğu Asya'da tüketildiğini görebilirsiniz, bu nedenle bu yemek benim için o kadar da şaşırtıcı değil. Romalılar bu yemeği bir gelenek olarak gördüler. Domuzların popülasyonunu kontrol altına almak için, Romalılar dişi domuzları kısırlaştırdı ve rahimleri özenle seçildi ve lezzetli yemekler için muhafaza edildi. Peki Romalı şefler bir domuzun rahmini nasıl hazırlardı? Apicius'un yemek kitabına göre biber, kereviz tohumu, kuru nane ve meyan kökü ile rahmi bir et suyunda pişirmemizi söylüyordu. Meyan kökü, birçok Roma tarifinde bulunan gizemli bir bileşendir. Domuzun rahmini hazırlamanın başka bir yolu da onu ızgara yapmaktı. Aşçılar rahimleri ızgaraya koyar, salamura eder ve sonra açık ateşte kızartırlardı. Sizce ne kadar lezzetli?
🤮🤮🤮🤮🤮
Çok lezzetli olmalı. 😁 😁 😁
Aydınlandım 🤔