Brezilyalı foto muhabiri Sebastião Salgado Göç ve Çocuklar isimli kitabını 1999 yılında yayımladı. Kitabı ülke ülke, şehir şehir gezerek topladığı fotoğraflarla derledi. Ruanda, Bosna ve Afganistan'ın da bulunduğu birçok ülkeyi ziyaret etti. Neredeyse 20 yıl sonra, Salgado Suriye'den Avrupa'ya uzanan göçmen krizinin ışığında eserini yayımladı. İşte Salgado'nun güçlü perspektifinden yürek burkan görüntüler...
Sefalet, doğal afetler, şiddet ve savaş her yıl milyonlarca insanı göç etmeye zorladığından beri dünyanın perspektifi birçok açıdan bir hayli değişti. Avrupa'ya 2015 yılının ilkbahar ayından beri akın akın insan gidiyor. Yalnızca erkekler değil, yaşlı çiftler, kadınlar, çocuklar hatta ve hatta kundaktaki bebekler de bu göç dalgasının içerisinde yerlerini almışlar. Almanya'nın onları kabul edeceği yönündeki umutları onları hayatta tutuyor.
Birkaç insan kendi tercihleri ile bulundukları yerden ayrıldı. Fakat çoğu, kendi iradelerinin dışında gelişen sefalet, baskı veya savaş dolayısıyla göçmen, sığınmacı veya sürgün olmaya zorlandırlar. Taşıyabildiklerini alarak yola revan oldular. Kimi zaman cılız botların içinde, kimi zaman trenlere bağlı, kimi zaman tırların içinde balık istifi halde, kimi zaman tek başlarına, aileleriyle veya gruplar halinde kilometrelerce yürüyerek umuda yolculuk ettiler. Bazıları daha iyi bir hayatın onları beklediği düşüncesinin güveniyle nereye gittiklerini biliyorlardı. Diğerleri ise yalnızca hayatta kalmak için oradan oraya sürükleniyorlardı. Bazıları hiç başaramadı...
Taliban, Kabul'e el koyduktan birkaç gün sonra, kadınların yüzünü gösteren kıyafetler giymesi veya yiyecek toplamak veya dağıtım merkezlerinden ilaç almak dışında dışarıda herhangi bir aktiviteye katılımı yasaklandı.
Çoğu inşaat işçisi, kırsal bögelerden gelen göçmenlerdir. İnşaat sahaalarında yaşıyorlar.
Şehirlere göç eden erkekler ve onların yiyeceklerini Chimbote pazarına taşıyan kadınlar...
Salgado'nun yeniden yayımlanan fotoğraf kitabı Çocuklar ise yerinden yurdundan olan çocukların portrelerini sergiliyor.
Giriş kısmında :
Savaş,
sefalet veya doğal afet fark etmez. Her savaş durumundan en büyük
kurbanlar çocuklardır. Fiziksel olarak en zayıf oldukları için,
hastalıklardan veya kıtlıktan en çok etkilenen onlardır. Duygusal olarak
dayanıklı olmadıkları için, neden evlerini terk etmeye zorlandıklarını,
neden komşularının onlara cephe aldıklarını, neden pislik içerisinde
bölgelerde veya hüzünle çevrili sığınmacı kamplarında yaşadıklarını
anlayamazlar. Kaderleri üzerinde hiçbir söz hakları olmadığı için, en
zayıf ve en masum olanlar çocuklardır.
diyerek çocuk sığınmacılara verdiği önemi gösteriyor.
lanet olsun din, dil, ırk, renk ayrımıyla insanları ezenlere... yazıklar olsun oturdukları saraylardan savaşlar kurgulayıp bunu dünyanın her yerine pazarlayanlara, suistimal edenlere...
Gülen piçler komik olan ne?