Google Haritalar’da sokaklar, evler ve dağlar oldukça düzgün ve detaylı görünürken, okyanuslara baktığımızda sadece geniş mavi alanlar ve kabartılar görüyoruz. Sanki okyanuslar çok daha basit işlenmiş gibi değil mi?
Google Haritalar’ın detaylı görüntüler sunabilmesi, aslında birçok küçük görüntü parçasının birleşiminden oluşan bir mozaik yapısına dayanıyor.
Karalar için bu mozaik sistemi gayet iyi işlese de su kütleleri için işler pek de yolunda gitmiyor. Her bir zoom seviyesi, daha fazla detay gösteren yeni bir görüntüye geçiş yaparken, okyanuslar bu sistemde büyük bir sorun oluşturuyor.
Çünkü her bir küçük görüntü parçasının, diğerleriyle tamamen uyumlu olması ve birleşerek tek bir büyük görüntü oluşturması gerekiyor.
Okyanusların haritalanması, karalara göre çok daha zordur çünkü su sürekli hareket hâlindedir ve ışığı yansıtma şekli uydu görüntülerini bozabilir.
Su, üzerine düşen ışığın büyük kısmını farklı yönlere yansıttığı için yansımalar, uydu görüntülerinde parlak lekeler oluşturur.
Sonuç olarak su kütlelerinin doğru bir şekilde haritalanması neredeyse imkansız hale gelir. Bir diğer neden ise ticari uydu şirketlerinin, okyanusların görüntülerini çekmeyi pek tercih etmemesi.
Çünkü okyanus görüntülerini satın almak isteyen çok az kişi var ve bu görüntüleri elde etmek tahmin edersiniz ki epey maliyetli bir işlem.
Google Haritalar’da okyanuslar için ticari uydu görüntüleri yerine Genel Batimetrik Okyanus Haritası (GEBCO) gibi kaynaklardan elde edilen veriler kullanılıyor.