Bir süredir sabahları Caddebostan sahilinde koşmaya başladım. Öğlene kaldınız mı can sıkıcı bir sıcak sırtınıza yapışıp koşmanızı zorlaştırıyor. Müthiş moral bozucu olabiliyor bazen güneş. O kadar d vitaminine de ihtiyacımız yokmuş, onu Norveçliler uydurmuş. Neyse, güneşle kavga edilecek bir çağın kat be kat ötesindeyiz bu bahsi bırakalım. Size moralimi bozan bir başka konudan bahsedeceğim aslında: Sahilde koşanlar. Dışarıdan bakınca çok zavallı bir hâlleri var. Genellikle atletle ya da üzerleri çıplak koşuyorlar. Bir insanın bir yere zorunlu olarak yetişmek haricinde koşmasını az da olsa acınası bir durum olarak görüyorum. Hele de bunu her gün yapması bir tür kölelik bence. Bu koşanlar kapitalizmin kürek mahkûmlarıdır. Toplumun hangi statüsünde oldukları fark etmez. Bu gönüllü köleliktir. Mısır piramitlerini yapan işçileri kırbaçlayan da işte bu zihniyettir.