Yine bahar geldi. Tıpkı diğer baharlar gibi bu da geldi ve geçecek. Ömür hızla geçiyor.
Her bahar vücudumuz rahatlar. Bu da bizi yorgun bırakır. Geçen hafta ailecek çok yorgunduk. Babam işe zor gitti, annem zor yemek yaptı. Ben de televizyon karşısına mıhlandım. Kolumuzu kaldıracak halimiz yoktu. Ailecek “Bize ne oluyor?” diye birbirimize sorduk. Biraz da koronavirüs kapmış olabileceğimizden korktuk.
Kışın bütün doğa uyur. İnsanlar da aslında uyuyup dinlenmelidir. Ama ne yazık ki çağdaş yaşam buna izin vermiyor. Bahar gelip de doğa uyandığında, insanlar zaten kışın uyumadıkları için yorgun uyanmış gibi olurlar. Bu yüzden kendilerini bitkin hissederler. Hayatlarına devam ediyor olsalar da sanki ruhları yataktan çıkamıyordur. Günlük aktivitelerini devam ettirmekte zorlanırlar.
Bu dönemde bolca propolis almanın ne kadar mühim olduğunu söylemeye gerek yoktur sanırım. Ayrıca esneme bulaşıcı olduğundan kapalı mekanlardan uzak durmalıyız. Toplu taşıma araçlarında esneyen birini gördüğümüzde mutlaka arkamızı dönerek aksi tarafa bakmalıyız. Sadece kendi uykumuza değil, hane içindeki aile fertlerinin uykularına da dikkat etmeliyiz. Çok uyuyan olursa uyandırmalı ve derhal yüzüne soğuk su çarpmalıyız. Doktorlar yüz yıkamanın önemini bilhassa vurguluyorlar. Uyku düzeni çok önemli. Sekiz saatten fazla uyumak sabah yorgun uyanmamıza ve bu halin gün boyu sürmesine neden oluyor.
Bahar yorgunluğunu kafeinle savmaya çalışanlar da hayal kırıklığına uğruyor. Halsizliğin çaresi yok. Özellikle televizyon karşısında geçirilen sürenin kısaltılması burada kritik bir önem arz ediyor. İnsanların bu dönemde televizyon karşısından kalkamadıkları bilinen bir gerçek. Buna da dikkat etmemiz gerekiyor.
Bu önlemler halsizliği geçirmese de hafiflemesini sağlayabilir. Dikkatli olmamız lazım.