Şimdi sizlere kimselerin bilmediği gidip de görmediği, henüz popüler olmamış, çarşısında kaybolmak üzere olan birçok el zanaatını devam ettiren dükkanların çok normal karşılandığı, dar sokaklarına teyzelerin çul serip de oturduğu, şivesiyle, kültürüyle, yapılarıyla çok zengin bir şehir olan ancak kimsenin farkında olmadığı bakir memleketim Manisa Kula ilçesini anlatacağım. Bu şehirde çocukluğum geçtiği için ve kahvaltıdan sonra akşam ezanı okunana kadar eve girilmediği dönemlerde büyüdüğüm için her ayrıntısını bilerek en özel noktalarını anlatacağım. Hadi yine iyisiniz!
bir Akhisarlı olarak içeriği görünce inanılmaz mutlu oldum :)) eline sağlık
Annem Kula'lı dedem İbrahimağa köyündendi. İçeriği görünce şaşırdım. Annemin halaları hala lrda yaşar. Evleri vs çok güzeldir. Yıkılmış kiliseler vs var. Çok güzeldir. İbrahimağa'da da akrabalarımız var hala. Çok kişi kalmadı gerçi orda artık şu an. Hoş bir tesadüf oldu.
eline sağlık.çok güzel bir içerik olmuş