Dünyanın dört bir yanında kullanan binlerce kelimenin nereden türediğini inceleyen bilim dalına 'etimoloji' deniyor. Twitter'daki Etimoloji sayfası hem günlük hayatımızda hâlâ kullandığımız, hem de unutulmaya yüz tutmuş birbirinden harika kelimeleri ve ardında yatan hikayeleri ile kökenleri insanlarla paylaşıyor.
Kökenleri ile ufkunuzu sonsuzluğa açacak bilgileri alabileceğiniz yeni kelimeler için buyurun! 👇
Kaynak: Etimoloji Twitter sayfası
Örneğin 'etimoloji' kelimesinin kökenine bakarsak, Fransızcada aynı anlama gelen 'étymologie' sözcüğünden Türkçeye geçmiş ve ilk kullanımı bilindiği kadarıyla 1910 yılında olmuştur. Kökeni ise Grekçe asıl, hakiki, gerçek anlamındaki έτυμον (étymon) köküne akıl, bilim, söz anlamlarındaki λόγος (lógos) ekinin eklenmesinden türetilmiştir.
'Sözün Başladığı Yer' isimli kitabındaki etimolojiye dair harika bilgilerini bir yandan da Twitter'da paylaşarak hepimizi aydınlatıyor İdiz.
Sayfayı buradan takip edebilirsiniz.
Arapça kelime, fani ile aynı köktendir. Fena, yok olmak demekken Türkçede 'kötü' anlamını kazanmış. Eskiler güzelliği ebedi olana atfettikleri için bir sonu olana fena demişler.
Türkler, Arapçadan aldıkları sıradan kelimelere bile öyle derin anlamlar kazandırmışlar ki her biri ayrı bir ruha bürünmüş.
“Seferi aynı köye herkesin.” der Orhan Veli
“Memlekette çiçekler açsa senden bilirim.”
Bu gördükleriniz de nisan çiçekleriymiş.
'Hayret etmeden hayran olunmaz.” der eskiler.
Platon da hayreti felsefenin başlangıcı kabul eder. Hayret ve hayran kelimeleri aynı kökten gelir. İki kelime de dilimize Arapçadan girmiştir.
İnsanı kalabalıktan ayıran hayretidir. Hayret ettikçe, hayran oluşudur.
Deyimin anlamı bir işin gerçek yönünü anlayarak aklı başına gelmek ve akıllanmaktır.
Hatta iki yakayı bir araya getiren düğme de buradan geliyor. Hepsi bağlamak için vardır. Bazen nesneleri bazen insanları…
Bir de kördüğüm vardır, çözdükçe bağlanan.
Bağlandığımızla alaka kurarız, bağlanamadığımız muallakta kalır.
İnsan, kulağının duyduğu her titreşime ses demiş. Eğer bu seste bir ahenk yoksa gürültü; bir ahenk, güzellik varsa Ezgi ismini vermiş.
Eğer metinde lam ve cim yoksa gayet açık demekmiş. Lamı cimi yok, tartışma yok anlamına gelir.
Bazen uhdemize alamadığımız boğazımızda ukde olur.
Ülkemizde kurulan ilk hastaneler askerlere hizmet verirdi. Burada tedavi gören askerler de iyileştikten sonra taburlarına dönerdi.
Bu yüzden iyileşen hastaya da “taburcu” denirdi.
Askeri birlik anlamına gelen tabur kelimesinin kökü Moğolcaya kadar uzanıyor.
Rehber, kişiyi arzuladığı yere götürendir. Bu bazen bir bilgedir bazen de bir sevgili ya da dost.
Fakat eskiler uyarırdı: “Rehber sandığın rehzen (yol kesen) olmasın.” diye.
İki yüreğin aynı yolda yürümesinden daha güzel bir şey var mıdır?
Sizin en çok beğendiğiniz kelime hangisi oldu? Buyurun yorumlara...
Cok guzel bir icerik....tesekkurler, saygilar
Dolu dolu bir içerik. Hazırlayana tebrikler
Güzel, kaliteli, içerik gibi içerik.