'Kendin tarafından, ailen tarafından, sokağın tarafından, devletin tarafından… Her taraftan bir eziklik yaşıyorsun özellikle bu coğrafyada. Bundan dolayı da bu sefer acaba kendimi nasıl kabullendiririm? 'Aa evet böyle olursam kendimi daha iyi kabullendirebilirim. Sevdiğim, yaşamak istediğim adama karşı kendimi kabullendiririm… Evet ben buyum, bunu da olursam kabullendiririm.' Bu gibi düşüncelere girip dönüşümü olmayan bir yola girdim. Ben ameliyat olmasaydım da, erkek gibi yaşayacak mıydım? Hayır. Benim demek istediğim bu değil, benim demek istediğim ben bedenimle de bu kadını yaşatıyordum. Ne oldu? Ben bedenimle oynadım, oynadıktan belli bir müddet sonra hissizleştim. Daha zayıf düşmeye başladım. Savaşlarımı veremez oldum ve sonradan dedim ki “Tamam Almina güzel, ben Almina’yı zaten yaşıyordum. Ben bu operasyonu 32 yaşında oldum Ama yani Almina güçsüz, Almina hissiz… Ve bunu yaşayan birçok arkadaşım da var ama dile getiremiyorlar. Bunu söyleyemiyorlar. Ben korkmuyorum, benim kaybedecek hiçbir şeyim yok. Zaten birçok şeyimi kaybetmişim.'
Tebrik ederim artık birazcıkta bu olayların gerçek yüzünü pişmanlıkları ve hatta kurtulmak isteyip olumlu sonuçlar alanları paylaşın….
Bu ülke zor geliyor sa yabancilara gidebilir sizin duygusal karmaşaniza destek olacak değilim neden kabul edilmediği izin iyice araştırın sonra burda konuşun siz sizi yaratana kusur buluyorsunuz halbuki Allah bütün noksanlardan uzaktır bence bu konu tartışılır çoğu izlenimim yanduygusal ya çocuklukk tramvalari yada keyfi yapanlar var itiraf edenler var