“Gecenin en karanlık anı, şafak sökmeden az önceki andır.”
Umuda ihtiyacımız var; en karanlık anlarda dahi onu korumaya... Onu yaşatmaya, büyütmeye, paylaşmaya...Her karanlığın ardından aydınlık gelir; her gecenin ardından güneş doğar.
İnsan olmak, biraz da bu umudu korumaktır. Bunu hatırlamanın belki de en güzel yollarından biri, bize böyle direnç, azim ve ilham veren yaşam öykülerini okumak.
Bakalım öykümüzün kahramanının kim olduğunu bulabilecek misiniz?...
Hadi benden size bir bilgi daha. Kitabının basılması için çok para gerekiyormuş ve bu parayı arkadaşı kendi evini satarak ödemiş. Ve kiralık bir evde yaşamaya başlamışlar. Yani çocukluğumuzun hikayesini bir da arkadaşına borçluyuz
Ondan sonra 'neden bu kadını seviyorsun yazdığı kitaplar sadece fantastik şeyler ,neden bu kadar seviyorsun ki ? ' aslında dikkatli bir şekilde okunsa insanlığa ders olacak o kadar olay var ki ...
Tebrikler JK.Rowling asla pes etme )))