18. asır tam manasıyla Fransız aydınlanmasının zirve dönemleriydi. Rousseau, Voltaire, Diderot gibi bugün dahi ünlerini muhafaza eden yazarlar bu dönemde eserleriyle halkı bilgilendirmeye çalıştılar. Fakat bu aydınlar kralı şiddetle devirecek bir ihtilalden yana değillerdi. Amaçları sistemin yeniden düzenlenmesiydi. Hiçbirinin ömrü de ihtilali görmeye yetmeyecekti.
Çok fazla değil, sadece 10 yıl kadar sonra Avrupa'yı birbirine katacak olan Bonapart, ihtilal sırasında silik bir askerdi. Takip eden yıllarda özellikle Toulon'daki savunmayı yönetmedeki başarısıyla adı duyulmaya başlanacaktır.
Özellikle, olayların çağdaşı olmasa da bir nesil sonra yaşamış olan, meşhur Osmanlı tarihçisi ve devlet adamı Ahmed Cevdet Paşa bu olaylar hakkında isabetli yorumlar getirmektedir. Bu durumda, hadiseyi aradan geçen yıllar sebebiyle geniş çerçeveden ve neticeleriyle birlikte değerlendirebilmesinin de etkisi vardır.
Birkaç yıldan beri süre gelen mali buhranlar bir türlü aşılamıyordu. Fransa'da maliye bakanları art arda değişiyor fakat hiçbirisi mevcut durumu iyileştirmekte başarılı olamıyorlardı. Ahalinin sabrı, orta sınıf eğitimli kesimin de tesiriyle, gittikçe taşıyordu.
1320'den itibaren aralıklarla toplanan bu meclis, bir nev'i kralın zor durumları danışma heyetiydi. Bazen 50-60 yıl toplanmadığı da olmuştu. Soylular ve ruhbanların çoğunluğunu oluşturduğu meclise bu sefer az da olsa köylülerden de temsilciler girmişti.
états généraux kralın aristokrat vekilleri kayırması sebebiyle kısa sürede karıştı. Çoğunluğu sağlayan diğer vekillerin direnmesiyle birlikte kralı yok sayan cemiyet kendisini Milli Meclis ilan ederek idareyi ele aldığını ilan etti.
14 Temmuz 1789'da Camille Desmoulins'in alevli nutkuyla hareketlenen ahali Bastil Hapishanesine hücum ederek orada suçsuz yere tutulduğuna inandıkları mahkumları serbest bıraktılar. İhtilalciler kısa sürede Paris'i ele almışlardı bile.
Şiddet yanlısı ihtilalci grup Jacobinler ve önderlerden Robespierre, bu kanlı hadisede kritik rol oynadılar.
İhtilalcilerin de kendi aralarında birtakım görüş ayrılıkları vardı. Bu ayrılıkların iktidar kavgasına dönüşmesi hiç de uzun sürmedi. Başta en etkili isimlerden biri olan Robespierre hasımları tarafından iktidardan düşürüldü. Bir ara kendisinin birçok kişiyi yolladığı giyotinin altında, kaderin bir hesaplaşması olarak, 1794'te bu defa kendisi hayata veda etti.
Seçme ve seçilme hakkı sınırlandırılmıştı. Sadece belirli miktardaki geliri olanlar ve tespit edilen meblağda yıllık vergiyi ödeyenlerin oy kullanma veya aday olma hakkı vardı.
Devrim yapmak öyle basit bir iş değildir ilk önce günümüz dünyasında proletarya dediğimiz işçi ve orta sınıfın sizi desteklemesi lazım bunun en büyük örneklerinden biri Fransız ve Bolşevik devrimidir bu niye söylüyorum bizdeki sözde solcu arkadaşlar hep devrim ve devirmek üzerine nutuklar atar ama iç içe olmaları gereken kitleyle asla muhatap olmazlar tepeden inme devrimler hedeflerler bugün AKP'nin iktidar olmasındaki en büyük nedenlerden birisi de budur çomar çomar diye adamın üstüne giderek bir yere pek varılamaz at gözlüklerini çıkarmak için uğraşmak lazım kötülemek kolay önemli olan bakış açısını değiştirmek.
Vendée soykırımı Vendée-Vengée şeklinde yer etti ki, intikam alınmış Vendée demekti. Vendée bölgesinde 200 binden fazla insan öldürülmüştü. Bir bölge insanına karşı yapılan bu toplu kıyım Avrupa'da işlenen ilk génocide, yani soykırım olarak tarihe geçti. Bu katliamda hayatını kaybedenlerin cesetleri, 1814 yılında çıkarılarak düzenlenen dini törenlerle kilise bahçelerine ve mezarlıklara gömüldü. Katliamdan kaçan Fransızlar Osmanlı'ya sığınmak istedi