1789 Devrimi olarak da adlandırılan Fransız Devrimi , 1787 ile 1799 arasında Fransa'yı sarsan ve orada ilk zirvesine 1789'da ulaşan devrimci harekettir. Fransa'daki eski rejimin sonunu ifade eder. Fransız Devrimi'nin, 18. yüzyılın sonunda Batı'nın tüm devrimlerinde ortak olan genel nedenleri ve bu devrimlerin neden açık ara en şiddetli ve evrensel olarak en önemli olduğunu açıklayan özel nedenleri vardı.
Bu içeriğimizde Fransız İhtilali hakkında merak edilen bilgilere ulaşabilirsiniz.
Fransız Devrimi, 1787'de başlayan ve 1799'da sona eren büyük bir toplumsal ayaklanma dönemiydi. Yöneticiler ile yönettikleri arasındaki ilişkiyi tamamen değiştirmeyi ve siyasi gücün doğasını yeniden tanımlamayı amaçlıyordu. Devrimci ve gerici güçler arasında gidip gelen bir süreçte ilerledi.
Fransız İhtilali için birçok sebep vardı. Burjuvazi tüccarlar, imalatçılar, profesyoneller mali güç elde etmişti ama siyasi güçten dışlanmıştı. Sosyal olarak altlarında olanların çok az hakkı vardı ve çoğu da giderek yoksullaştı. Monarşi artık ilahi bir takdir olarak görülmüyordu. Kral, yoksullar üzerindeki vergi yükünü artırmaya ve bunu daha önce muaf tutulan sınıfları da kapsayacak şekilde genişletmeye çalıştığında, devrim neredeyse kaçınılmaz hale geldi.
Fransız Devrimi'nin, 18. yüzyılın sonunda Batı'nın tüm devrimlerinde ortak olan genel nedenleri ve bu devrimlerin neden açık ara en şiddetli ve evrensel olarak en önemli olduğunu açıklayan özel nedenleri vardı. Genel sebeplerden ilki, Batı'nın sosyal yapısıydı. Feodal rejim adım adım zayıflamış ve Avrupa'nın bazı bölgelerinde çoktan ortadan kaybolmuştu . Sıklıkla burjuvazi olarak adlandırılan tüccarlar, imalatçılar ve profesyoneller gibi sayıları giderek artan zengin halk seçkinleri, halihazırda sahip olmadığı ülkelerde siyasi güce talip oldular. Birçoğu toprağa sahip olan köylüler , daha iyi bir yaşam standardına ulaşmış ve eğitim ve toprak sahiplerinin tüm haklarını elde etmek ve mülklerini artırmakta özgür olmak için feodalizmin son kalıntılarından kurtulmak istedi.
Ayrıca, yaklaşık 1730'dan itibaren, daha yüksek yaşam standartları, yetişkinler arasındaki ölüm oranını önemli ölçüde azaltmıştı. Bu, diğer etkenlerle birlikte, Avrupa'nın nüfusunda birkaç yüzyıldır görülmemiş bir artışa yol açmıştı. Daha büyük bir nüfus, gıda ve tüketim malları için daha büyük bir talep yarattı.Brezilya'da yeni altın madenlerinin keşfi, yaklaşık 1730'dan itibaren Batı genelinde fiyatlarda genel bir artışa yol açarak, müreffeh bir ekonomik duruma işaret etti. Yaklaşık 1770'den itibaren bu eğilim yavaşladı ve alarma ve hatta isyana neden olan ekonomik krizler sıklaştı. Sosyal reform için argümanlar ileri sürülmeye başlandı.
Devrimin kesin nedenleri hakkında akademik tartışmalar devam etse de, genellikle aşağıdaki nedenler öne sürülüyor:
Burjuvazi, siyasi iktidardan ve onurlu konumlardan dışlanmasına içerledi.
Köylüler, durumlarının kesinlikle farkındaydılar ve anakronik ve külfetli feodal sistemi desteklemeye gitgide daha az istekliydiler.
Fransızların Amerikan Devrimi'ne katılımı, hükümeti iflasın eşiğine getirdi.
Fransa, Avrupa'nın en kalabalık ülkesiydi ve 1788'de ülkenin büyük bölümünde, uzun bir ekonomik güçlükler döneminin ardından gelen mahsul kıtlıkları huzursuzluğu arttırdı.
Artık ilahi bir takdir olarak görülmeyen Fransız monarşisi , kendisine uygulanan siyasi ve toplumsal baskılara uyum sağlayamadı.
Genel Meclis, 5 Mayıs 1789'da Versailles'da bir araya geldi. Hemen temel bir konuda bölündüler:
Üçüncü Zümreye avantaj vererek baş tarafından mı yoksa mülke göre mi oy vermeliler?
Bu durumda krallığın iki ayrıcalıklı düzeni üçüncüyü geride bırakabilir mi?
Kraliyet yetkilileri, 20 Haziran'da milletvekillerini olağan toplantı salonlarından kilitlediklerinde, kralın kapalı tenis kortunu işgal ettiler ve Fransa'ya yeni bir anayasa verene kadar dağılmayacaklarına yemin ettiler. Kral gönülsüzce pes etti ve soyluları ve geri kalan din adamlarını, resmi unvanını alan meclise katılmaya çağırdı.
Taşrada Büyük Temmuz Korkusu, köylüleri ağalarına karşı ayaklanmaya yöneltti. Soylular ve burjuvalar artık korkuya kapıldılar. Ulusal Kurucu Meclis, köylüleri kontrol etmenin tek bir yolunu görebiliyordu; 4 Ağustos 1789 gecesi, feodal rejimin ve ondalığın kaldırılmasına karar verdi. Özgürlük, eşitlik, mülkiyetin dokunulmazlığı ve baskıya direnme hakkını ilan eden İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi 26 Ağustos'ta yayınlandı.
4 Ağustos kararnameleri ve Bildirge öyle yeniliklerdi ki, kral onları onaylamayı reddetti. Parisliler yeniden ayaklandılar ve 5 Ekim'de Versailles'a yürüdüler. Ertesi gün kraliyet ailesini Paris'e geri getirdiler. Ulusal Kurucu Meclis mahkemeyi takip etti ve Paris'te yeni anayasa üzerinde çalışmaya devam etti.
Fransız nüfusu, Devrim tarafından yaratılan yeni siyasi kültüre aktif olarak katıldı. Düzinelerce sansürsüz gazete, vatandaşları olaylardan haberdar etti ve siyasi kulüpler, görüşlerini dile getirmelerine izin verdi. Küçük köylere 'özgürlük ağaçları'nın dikilmesi ve 1790'da Bastille'e yapılan saldırının birinci yıldönümünde Paris'te düzenlenen Federasyon Festivali gibi halka açık törenler, yeni düzenin sembolik onaylarıydı.
Mutlak kralların yıkılabileceği ortaya çıktı.
Egemenliğin halkın olduğu kabul edildi.
Milliyetçilik önemli hale geldi.
Eşitlik, özgürlük ve adalet ortaya çıktı.
Sonuçları bakımından evrenseldi ve Yeniçağ'ın sonu, Yakın Çağ'ın başlangıcı kabul edildi.
İnsan Hakları Bildiri, uluslararası bir bildiri halini aldı.
Charles Dickens - İki Şehrin Hikayesi
Victor Hugo - 1793 Devrimi
Victor Hugo - Sefiller
Eric Hobsbawm - Devrim Çağı
Anatole France - Tanrılar Susamışlardı
Server Tanilli - Dünyayı Değiştiren On Yıl
Server Tanilli - Fransız Devriminden Portreler
Oral Sander, Siyasi Tarih İlkçağlardan 1918'e
Denis Guedj - Metrenin İcadı
Thomas Carlyle - Fransız Devrimi
Stefan Zweig - Marie Antionette
Stefan Zweig - Joseph Fouché