Ne acı hikayeler var gerçekten ya insan paramparça oluyor...
Ne acı hikayeler var gerçekten ya insan paramparça oluyor...
Bugün 67 yaşında Erzincan’lı bir hastam oldu: Fındık teyze. İsmi dikkatimi çekince sordum tabi haliyle. 5. kız olarak doğunca anne babası yaşasın istememişler. Bağda bahçede ağzına bir dut koyup ölüme terk etmişler. Babaannesi isyan edip ben büyütürüm diye sahip çıkmış.
Çok güzel bir bebek olduğu için de fındığım fıstığım diye severmiş. Vakti gelince arkadaşı Dursun okula yazılınca bizimki de tutturmuş. Mecbur kalkmış nüfusa gitmiş kimlik için babaanne. İsmini soran memura da ben Fındığım diye seviyorum deyince adı öyle yazılmış.
“Annem babam ölünce hiç ağlamadım ama babaannemi kaybedince hiç durmadan günlerce ağladım” diye anlattı Fındık teyze. Duta toplaşan karıncalar ağzını yüzünü kapatmışken ve boğulacakken bebek Fındık’ı kurtaran teyze cennetliksin. Bugün seni çok güzel andık ❤️
Bu şey değil mi ya? İstanbul Sözleşmesi'nin feshedilmesiyle kurtarılan emsalsiz aile yapımız!
Cahiliye devri bunların yanında muhasır medeniyet kalır aq dutla bebek öldürmek ne
bunun eğitimle ,dinle, ırkla , diyanetle alakası yok bunlar tamamen insanın orospu çocugu olmasından kaynaklanmaktadır. cehalet diyerek kimse yumuşatmasın. öz kızına tecavüz edenler, karısınız kızını satanlar öldürenler bunların hepsi aynı güruh. soyunuz kurusun a.koduklarım