Dünya üzerindeki farklı coğrafyalar, birçok alanda olduğu gibi sofra adabı konusunda da benzersiz ve ilginç kurallara sahip. Kimi yerlerde çatal bıçak kullanımı, kimi yerlerde ise yemeklerin sırası ve sunumu önemli. Peki hangi kültür nasıl yemek yiyor? Gelin birlikte öğrenelim!
Geleneksel Kore yemek kültüründe, sofrada en yaşlı kişinin yemeğe başlaması beklenir ve bu kurala uymamak büyük bir saygısızlık olarak kabul edilir.
Yemek yeme alışkanlıkları, kültürden kültüre değişkenlik gösterir ve genellikle hangi elin kullanıldığına dair belirli bir önem taşımaz. Ancak, Hindistan gibi bazı ülkeler ile Afrika ve Orta Doğu'nun belirli bölgelerinde durum biraz farklıdır. Bu bölgelerde sağ elin yemek yeme esnasında kullanılması tercih edilir ve sol el ile yemek yeme eylemi pek olumlu karşılanmaz.
Çin kültüründe, tabakta kalan son birkaç lokma ev sahibine karşı bir nezaket göstergesi ve takdir ifadesi olarak kabul edilir. Bu durum yemeğin sunulduğu kişinin doygunluğunu, ev sahibinin cömertliğini ve misafirine yeterince yemek sunduğunu sembolize eder.
Kazak kültüründe çay, mutfakta önemli bir rol oynar. Bu nedenle de Kazakistan'da çay tüketimi belirli ritüeller ve kurallarla ilişkilendirilir. Özellikle, Kazakistan'da bir evde misafir olduğunuzda, çay fincanınız genellikle yarısına kadar doldurulur.
Ancak, tamamen dolu bir çay fincanı, ev sahibinin misafirlerinin ayrılmasını istediği bir işaret olarak kabul edilir. Bu nedenle, çayın Kazakistan'da sadece bir içecek olmadığını, aynı zamanda bir iletişim aracı olduğunu söyleyebiliriz.
İspanya'da, bazılarına göre rahatsız edici bir yemek adeti bulunuyor: Çöplerin yere atılması. İspanyol restoranlarında, müşterilerin yemek artıklarını yere atması genellikle memnuniyetle karşılanır. İspanyollara göre zemindeki çöp miktarı bir restoranın popülerliği ve kalitesini doğrudan yansıtır. Bu, restoranın ne kadar çok ziyaretçi çektiğini ve yemeklerinin ne kadar beğenildiğini gösterir. Bu nedenle, çöplerin yere atılması restoranın başarısının bir göstergesi olarak görülür.
Almanya'da patateslerinizi bıçakla kesmeye kalkıştığınızda bu durumun patatesin tam olarak pişmediği anlamına geldiği düşünülür. Bu nedenle, Almanya'da bulunuyorsanız ve özellikle hassas bir dostunuzun sofrasında patates tüketiyorsanız tercihinizi yalnızca çataldan yana kullanmanız önerilir.
Mısırlılar, yemeklerin pişirilme sürecine büyük bir saygı gösterirler ve bu nedenle yemeğe tuz eklemenin aşçının ustalığını küçümsemek anlamına geldiğine inanırlar. Tuz eklemek, yemeğin mükemmel bir şekilde pişirildiği düşüncesiyle çelişir ve bu nedenle kabul edilemez bir davranış olarak görülür.
Tayland'ın yemek kültüründe, sofrada hangi yemeklerin olacağına karar verme hakkı genellikle en yaşlı kadına aittir. Bu, Taylandlıların derin saygı ve geleneklerine dayanan bir uygulamadır. Yani, her ne kadar dilediğiniz bir yemek olsa da, Tayland'da bir sofraya oturduğunuzda, ne yiyeceğinizi belirleme hakkınız genellikle yoktur.
Avustralya'da yemek yeme adabı konusunda sıkı kural ve kısıtlamalar bulunmamaktadır. Ancak, Avustralyalılar genellikle yemek masalarında iş konularının konuşulmasını tercih etmezler. Bu, onların yemek sofralarındaki görgü kurallarından biridir.
Birçok kültürde yemek saatine geç kalmak karşı tarafın gözünde hoşnutsuz bir izlenim oluşturur. Fakat Tanzanya'da durum tamamen farklıdır. Yemek saatine zamanında gelmek ya da geç kalmak, bu ülkede pek önemsenmez. Hatta, Tanzanya'da 'yemek saatine geç kalma' durumu oldukça yaygın bir durumdur.
Fransa'da yemek kültürü özellikle akşam ve öğle yemeklerinde, el hareketlerine büyük önem atfeder. Bu sebeple ellerinizin yorgun hissettiği anlarda onları masaya yerleştirmeniz adettendir. Bu hem rahatlamanızı sağlar hem de Fransız yemek etiketine uygun bir davranış sergilemiş olursunuz.
Meksikalıların yemek yeme geleneği çıplak elle yemek yemeyi içerir ve bu, onların kültürlerine ve yaşam biçimlerine derinden saygı göstermenin en uygun yoludur.
Çünkü Japonlar'a göre yemek çubuklarını tabağın üzerine koymak kötü şans getirir.
Sobremesa 'masanın üzerinde' anlamına gelir. İspanyollar, yemeklerinin tadını çıkardıktan hemen sonra başkalarıyla sohbet etmek için zamanlarını kullanırlar. Masadan hemen ayrılmak kabalık olarak kabul edilir.
Aslında bu eski bir intikamdır. 1848 Macar Devrimi sırasında Avusturyalılar zaferlerini kutlamak için bira kullandılar. Bu nedenle Macarlar bira yerine diğer içkileri tercih ediyorlar.