Sessizlik, her gün etrafımızda var olan ve pek fark etmediğimiz bir olgu gibi görünse de, yapılan bir araştırma bize sessizliğin aslında duyulabilen bir ses olduğunu gösteriyor. Sessizliğin bir tür işitsel illüzyon olduğu ortaya çıkmış ve bu durum, yüzyıllardır filozofları meşgul eden 'sessizliğin duyulup duyulamadığı' tartışmasına da ışık tutmuştur.
Binlerce yıl önce filozofların sessizliğin duyulup duyulmadığı konusundaki tartışmaları günümüzde sona ermiş gibi görünüyor.
Araştırmada, katılımcılara gürültülü bir restoran ve tren sesleri dinletildi. Normalde tek bir uzun ses, iki kısa sese eşit süre olan toplam süreye sahiptir. Ancak insanlar sesleri dinlediğinde, tek bir sesin daha uzun sürdüğünü algılarlar.
Katılımcılar, her durumda daha uzun bir ses yanılsaması algıladıkları gibi, bir sessizliğin daha uzun olduğu yanılsamasına da kapıldılar. Bu çalışmada, katılımcılar sesler arasına yerleştirilen sessizlik dizilerinin hangisinin daha uzun veya daha kısa olduğunu belirleyebildiler.
Çalışmanın lideri Chaz Firestone, 'Seslerle elde ettiğiniz yanılsamaları sessizlikle de elde edebilirseniz, bu tam anlamıyla sessizliği duyduğumuzun kanıtı olabilir' dedi.
Katılımcılar, toplamda aynı süreye sahip olmasına rağmen iki ayrı sessizliği daha uzun olarak algıladılar ve seslerin içinde parçalara bölünen sessizlikleri ayırt edebildiler.
Artık birçok araştırma, sessizliğin sesleri algılamada önemli bir rol oynayabileceğini gösteriyor. Konuşurken sözcükler arasındaki duraklamalar gibi.
Bu araştırma, sessizliğin sadece bir boşluk değil, aynı zamanda duyulabilen bir fenomen olduğunu gösteren önemli bir kanıttır.
Anlamak isteyen sesinden de anlar, sessizliğinden de. Anlamak istemeyene bağırsan neye yarar...