Bugüne kadar izlediğiniz filmlerin en az bir tanesinde rastlamışsınızdır sevgili dostlar: Karakterlerden biri, sağlam zannettiği zemine basar ve anında içine çekilmeye başlar. Panik yapıp çırpındıkça bu çekilme süreci daha da hızlanır ve en nihayetinde bataklığa tamamen gömülerek yaşamını yitirir. Peki 1960'larda çekilen her 35 filmin birinde yer alan bu meşhur sahnenin gerçek hayatta yaşanması bilimsel açıdan ne kadar mümkündür?
Görünürde zemin serttir, ancak üzerine basıldığında kum akışkan bir hal alır. Sonra su ve kum ayrışır ve yoğun bir ıslak kum tabakası oluşur. Bu durumda kum taneleri arasındaki sürtünme azalmış, ağırlık taşıyamaz hale gelmiştir.
Amsterdam Üniversitesi’nden Daniel Bonn, İran’a gittiğinde bir göl kenarında bataklık tehlikesine karşı bir uyarı levhası görmüş. Buradan aldığı numuneyi laboratuvarında incelemiş ve kil, tuzlu su ve kum oranlarını ölçmüş.
Kum üzerine koyduğu bilyelerde panik halindeki insan etkisi yaratmak için kurduğu düzeneği deney boyunca sarsarak bilyelerin tümden kuma gömülüp gömülmeyeceğini gözlemlemiş.
Bonn, laboratuvar ortamındaki bu bataklıkta birçok nesneyi denemiş. İnsan yoğunluğuna eşdeğer nesnelerin her defasında sadece yarıya kadar battığını gözlemlemiş.
Bataklık, insanı tümüyle yutmasa bile, zamanında kurtarılmadığınızda gel-git sonucu deniz yükselmesi nedeniyle boğulma söz konusu olabilir. Kum bataklıklarının tehlikesi de burada yatar aslında.
Ama battıktan sonra yardım gelmesini ya da kumun yeniden sıvılaşmasını beklemeden kurtulmak için, Bonn’un deneylerinde sadece bir ayağı hareket ettirmede 100 bin newton gücünde bir kuvvet uygulamak gerektiği görülmüştür. Bu ise orta boy bir otomobili kaldırmaya eşdeğerdir.
Brezilya’nın kuzeydoğu bölgesindeki bir deniz kulağından (lagün) alınan örnekler incelendi ve bakterilerin toprak üzerinde bir tabaka oluşturarak sert bir yüzey görünümü yarattıkları, ancak üzerine basıldığında yüzeyin çöktüğü görüldü. Kaldı ki bu durumda bile boğulmak mümkün değildir; çünkü bu tür toprak tabakasından oluşan havzalardaki bataklıklar insan boyunu aşacak kadar derin olmazlar.
2002’de Almanya’daki bir çiftlikte, bir adam tahıl ambarına düşer. İtfaiye olay yerine gelip de sekiz ambardan hangisinde olduğunu tespit edinceye kadar adam koltuk altına kadar tahıla batar. Her nefes verdiğinde göğsünün hacmi azalır ve o alanı tahıl doldurur. Bu ise nefes almasını daha da zorlaştırır.
Oksijen vermesi için iple ambara bir doktor indirilir ve adamın göğsüne ip bağlanır. Ancak adam göğsünde büyük bir ağrı hisseder ve doktor da tozdan dolayı astım krizine tutulur.
Bunun üzerine itfaiyeciler zekice bir çözüm bulur. Adamın üzerinden bir silindir indirip etrafındaki tahılları bir makineyle çekmeye başlarlar. Böylece tahıllar adamı daha fazla sıkıştırmaz ve sonunda kurtarılır.
Bu tür bir kuru bataklık ortamına düşüldüğünde hayatta kalmak için mutlaka en kısa zamanda dışarıdan yardım gelmesi gerekmektedir.
Islak bataklığa saplanma durumunda yapılacak en iyi şey bir bacağınızı hafifçe sallayarak ayağınızı çevreleyen kumların etrafında yeniden sıvılaşma sağlamaktır. Sakin olmak ve geriye yaslanıp vücudu açarak ağırlığın eşit dağılımını sağlamak ve yeniden yüzeye çıkmayı beklemek, başınıza gelen kazayı burnunuz bile kanamadan atlatmanızı sağlayacaktır.
Benim en büyük korkumdu la bu bataklıkta boğularak ölmek,artık başka bi ölüm şekli düşüncez.
sakin olun ve geriye yaslanın ? yok anın tadını da yaşayalım amk
Küçükken böyle ıssız bir yerde oturuyorduk. Etrafta inşaatı tamamlanmamış boş evler vardı. Bir gün top sahasında top oynuyorduk top dışarı kaçtı işte. O inşaat alanın olduğu yere geldi. Arkadaşım gidiyim alayim derken orada küçük bir bataklık varmış bir gömülmeye başladı. Gerçekten çok korkutucu o anda sakin kalmak çok zordur. Dışardan izlerken bile nefesimi zor tuttum