Genç olmak demek bazen bir uçurtmanın peşinden koşar gibi özgür hissetmek, bazen de rüzgarın nereye savuracağını bilememek demek. Hayatın en güzel yılları diyorlar ya, işte o “güzel” kısmına ulaşana kadar kafamızda binbir soruyla cebelleşiyoruz. İşte her gencin illa ki kafasına taktığı, bir şekilde stres yaptığı o konular ve birkaç küçük öneri.
Klasik soru: “Ne yapmak istiyorsun?” diye sorulduğunda kal geliyorsa, yalnız değilsin. Herkesin “Ben bu dünyaya tam olarak şunu yapmaya geldim!” diye doğduğunu sanıyorsan, o sadece filmlerde oluyor. Ufak adımlarla başla, neyi sevip neyi sevmediğini anlamaya çalış.
‘Yanımda kimse yok, tek başımayım' diye hissetmek bazen kaçınılmaz olabiliyor. Ama işin güzeli şu: İnsan yol üstünde tanışıyor yol arkadaşlarıyla. İlk adımı tek başına atsan bile bir süre sonra “Benim gibiler de varmış!” diyeceksin. Bir de kimsenin sürekli yanında birilerini taşımadığını fark edince biraz daha rahatlayacaksın.
Bazen her şey üst üste gelir ve kendi düşüncelerin bile sana düşman gibi görünür. Böyle durumlarda “Ben neden böyle düşünüyorum?” diye kendini sorgulama. Karmaşa, kafanın çalıştığının kanıtı. Bir şeyler üzerine düşünmek çözüm bulmanın ilk adımıdır. Emin ol bu konuyu sadece sen düşünmüyorsun. Kafanın içindeki sesi sen konuşturuyorsun ve sadece sen susturabilirsin.
Gelecek kaygısı, jenerasyonun bir hediyesi gibi sanki. Hepimizin cebine koymuşlar. Ama şunu unutma, bugünü yaşamadıkça gelecek zaten hiç gelmeyecek. Yani “Şu an elimde ne var?” diye düşün. Ufak hedefler koymak o dev kaygıyı küçültmenin en güzel yolu. Bir de her şeyi aynı anda çözmek zorunda değilsin, bu sana kim söyledi ki?
Aile baskısı başka bir seviye, biliyoruz. Ama şunu anlamak lazım: Onların kafasındaki yol haritası geçmiş zamana ait. Yani bir nevi eski model GPS. Onları anlamaya çalış ama sonuçta kendi haritanı sen çizeceksin. Herkes bir şekilde kendi hayatını yaşamayı öğreniyor.
“Yok ya, kimse benimle uzun süre vakit geçirmek istemez. Beni kim sever ki?” diye düşünüyorsan bu biraz fazla acımasız bir yorum diye düşünüyoruz. İnsanlar sandığından çok daha karmaşık olabilir. Senin sandığın “eksik” dediğin özelliklerin, başkasının gözünde seni mükemmel yapabilir. Biraz zamana bırak, zaten her şey yerine oturur. Hayalindeki eşi şıp diye bulamayabilirsin ama gelecekte iki kişilik masada senin için ayrılmış bir sandalye neden olmasın? ❤️
Hayatı dolu dolu yaşama isteği güzel ama bir noktada “Ben buna yetişemem, yavaşlayabilirim.” demek de lazım. Öncelikler yapboz gibi; bir parçayı yerine koymadan diğerini eklemek zor. Kendine karşı nazik ol ve her şeyi aynı anda yapman gerekiyor diye bir kuralın olmadığını kendine hatırlat.
Elimizdeki telefonlardan sosyal medya hesaplarımıza bir gerçeklik yansıtıyoruz ama ne kadarı dürüst, onun ölçeğini kimse tam anlamıyla belirleyemez. Kendi hayatın ile telefon ekranındaki hayatları kıyaslamak kaçınılmazdır ama bu kıyas, sadece seni üzer. Oradaki hayat pek de gerçek değil.
Bir üstteki maddemizde ne demiştik? Herkesin gerçekliği birbirinden farklı olabilir. Bunun yanında herkesin şartları da birbirinden farklı olabilir. Senin yaşam yolunda karşılaştığın engebelerle yaşıtlarının engelleri aynı olmayabilir. Bu yüzden kendini kötü hissetme, o engebeleri nasıl aşabileceğine odaklan. Çünkü bu sadece senin yolun.
Herkesin çok para kazanmasını ve maddi açıdan zorluk çekmemesini isteriz ama hayat herkese aynı davranmıyor. Buna kötü yandan bakmak yerine iyi yanından bakmaya çalış. Senin hedeflerin farklı olabilir, finansal açıdan kendini yeterli hissetmiyor olabilirsin ama bu kaygıların çoğu insanda olduğunu ve bir şekilde halledebildiğini unutma.