Hepimizin kötü alışkanlıkları var ve bazen ne bunların, ne de kariyerimizi ve sosyal yaşantımızı ne ölçüde etkilediklerinin farkında olmuyoruz. İş akışı, verimlilik, ilişkiler ve ilerleme noktasında kendi kendimizi baltalayacağımız huylarımıza dikkat etmek gerekiyor.
Kariyer gelişimi uzmanı Sylvia Hepler'e göre iş hayatımızı sabote eder nitelikte ve oldukça sık görülen 12 davranış ve huy şöyle:
Arkasından konuşmak, yüzüne karşı eleştirmek, yanıldığını ve hatta saçmaladığını kanıtlamak tehlikeli bölgeye business class biletiniz; iyi uçuşlar... Terfi etmeyi de, kurumda kalıcı olmayı da pek ummamanız yerinde olur.
Yeniliğe kapalı olmak kariyerin tüm adımlarını zaten en baştan tıkayacağı gibi, 'göstereceğin şey benim bildiğimden iyi mi?' tarzı bir direnç hakikaten kibirli ve sabit fikirli olduğunuz anlamına gelir.
Ayrıca bunu yaparak kendinizi geliştirebilmenizin önüne de kale gibi bir set çekmiş oldunuz.
Gerek kendi yetenek, tecrübe veya iletişim yetersizliğiniz, gerekse de yeterliliğiniz halinde suçu daima bir başkasına atarak hem geçimsiz yaftası yediniz, hem de takım çalışmasına yatkın olmadığınızı, dolayısıyla asla iyi bir lider de olamayacağınızı kanıtladınız.
Ani öfke patlamaları, sürekli mızmızlanmak, gergin bir tartışma sonrası ortalık yerde gözyaşlarına boğulmak veya küsmek neticesinde, duygularınızı yönetemediğiniz, profesyonel hayatın minimum iletişim gerekliliklerini yerine getiremediğiniz ortaya çıktı. Siz olsanız sizi terfi ettirir miydiniz?
Bu da bir nevi kendi ayağına kurşun sıkmak. 'Şu imkansızlıklar dahilinde bu iş yapılamaz' bir şey, 'ben bunu yapamam' bambaşka bir şey.
Bu aslında sorun odaklı mı, yoksa çözüm odaklı mı olduğunuz konusu. Emin olun o sorunları herkes görüyor; mevzuatlar, işleyişler, zorlu müşteriler, vb. 'Böyle olsa daha iyi olacak' diye bir çözüm önerisiyle gelebiliyor musunuz, gelemiyor musunuz? İş dünyası günün sonunda yalnızca bununla ilgilenir.
Pozisyon tatminsizliği elbette hırsınızı arttırabileceğinden iyi yönde de etki edebilir; ancak kendine güven, bilgi, donanım, yabancı dil vb konularda devamlı kendinizi yetersiz ve kendine güvensiz hissediyorsanız sadece mutsuzluk ve bunalıma sürüklendiğinizle kalırsınız. Ya potansiyelinizin hakkını vererek o eksik hissettiğiniz kısımları tamamlama yoluna gitmiyorsunuz; ya da basitçe bayağı sizin için çok yanlış bir iş kolundasınız.
Bu konu yetenekleriniz, şevkiniz ve hırsınız anlamında sizi köreltiyor; emin olun. Hemen şu saniye başka bir işe geçseniz ne kadar köreldiğinize hayret edersiniz. Mümkün olduğunca mevcut işinizin olumlu yanlarına odaklanmaya çalışın; maaşı, sosyal imkanları, arkadaş ortamı, çalışma saatleri, lokasyonu, sıcaklığı/serinliği, ulaşım kolaylığı, herhangi bir şey olabilir.
Dünyada ne kadar insan sizin şu an sahip olduğunuz eğitime, birikime, tecrübeye ve dahi pozisyona sahip olmak için neler verirdi; arada sırada bunu bir düşünün. Niçin daha iyi koşullarda bir işi bulamayacağınıza bu kadar kendinizi inandırdınız? Arıyor musunuz ki?
Karakolda değilsiniz? Aklınıza takılanları sormaktan, kafanıza yatmayanları dillendirmekten, güzel fikirlerinizi tartışmaya açmaktan, şirket politikaları hakkında yapıcı eleştiriler getirmekten imtina ederseniz diyelim bir printer'dan farkınız kalmıyor; yazdırıyorsunuz, o kadar.
Emin olun kimse geçen yıl yaptıklarınıza değil, bu yıl ne yapıyor olduğunuza bakıyor. PayPal CEO'su Dan Schulman'ın da dediği gibi, 'Birinin veya bir şirketin gelecekteki başarısının önündeki en büyük engel, geçmiş başarılarıdır.'
Ve bu davranışlardan her biri çalışma hayatımızı çevreleyen insanların bize olan sevgisini, saygısını ve hatta güvenini azaltabilecek nitelikte. Herkesin yakınında olmaktan kaçındığı biri haline dönüşmek gelecekteki tüm kariyer fırsatlarını kaçırmayı da beraberinde getiriyor.
Not: Sylvia Hepler'e göre, farkında olmadan geliştirdiğimiz davranışları görebilmemizin en iyi yolu güvenilir meslektaşlarımızdan eleştiri istemek. Ancak bunu iş yerinden ziyade, örneğin bir akşam yemeğinin rahat atmosferinde yapmamız, karşımızdaki kişinin bize karşı gerçekten dürüst olmasına yardım edecektir.