Her hafta farazi ve muhtemelen çoğu kişinin kulağına saçma gelecek bir soruyu cevapladığımız içeriğimizde bu hafta 'Hiç uyumasaydık ne olurdu?' sorusuna cevaplar arıyoruz.
Her hafta farazi ve muhtemelen çoğu kişinin kulağına saçma gelecek bir soruyu cevapladığımız içeriğimizde bu hafta 'Hiç uyumasaydık ne olurdu?' sorusuna cevaplar arıyoruz.
Eminiz arada 'keşke uyumak zorunda olmasak' diyorsunuzdur. Peki gerçekten uyumasaydınız, ne olurdu?
Eğer günlük rutininizden uykuyu çıkarırsanız, bu sorunların çoğu çözülür gibi geliyor, değil mi?
Yirmi dört saatin yirmi dördünün de tamamen size kaldığını düşünün. Ortalama bir insan ömrü boyunca 229,961 saat uyuyor. Artık bu saatlerin hepsini farklı şeyler için kullanabilirsiniz. Tabii hayatta kalabilirseniz...
Süreleri değişiklik gösterse de, neredeyse hayattaki her canlı uyuyor. Bizler hayatımızın üçte birini uykuda geçirirken, bunu tamamen geri kalan üçte ikiyi sağlıklı yaşamak için yapıyoruz.
Eğer o gün spor yaptıysanız uyumanız gerek, çünkü uyumadığınız sürece ne kaslarınız düzgün gelişecek, ne de yağ yakacaksınız.
Uyurken hayattan çıkardığınız dersleri özümseyecek, sabah farklı bir insan olarak uyanacaksınız.
En başta uykunun yokluğunu pek fark etmezsiniz. 24 saatin sonunda hala iyisinizdir, hatta normalden daha iyi hissedebilirsiniz. Bunun nedeni uykusuzluğun mezolimbik sinir yollarını stimule etmesidir. Bu sinir yolları sayesinde dopamin salgılar ve mutlu, enerjik hissedersiniz.
İkinci günün sonunda vücudunuz glikozu düzgünce katalize etmeyi bırakır ve enerjisiz kalır. Oldukça solgun görünmeye başlar, kırmızı gözlere sahip olursunuz. Kırışıklıklarınız belirginleşir.
REM uykusundan mahrum kalan beyniniz, görmeniz gereken rüyaları günlük hayatınıza taşımaya başlar.
Kaslarınız yavaş yavaş erir. Çünkü vücudunuz bulabildiği tüm enerji kaynaklarını kullanmaya başlar.
Üçüncü haftanın sonu ise muhtemelen bir kalp krizine neden olur ve ölüme yol açar.
Yani uykuya yaşamak için ihtiyacınız vardır. Bizim anlattıklarımıza inanın, uykusuzluğu denemeyin!
Uyumasına uyuyoruz da dayak yemiş gibi uyanıyoruz, sıkıntı bu..
Sadece yarım saat, bir saatlik uykuyla başlanan günleri bilirim.. çoğu zaman sıcak yatağımdan çıkıp işe giderken kendimi şu soruyla karşı karşıya buluyorum; Albert Camus' nün ortaya koyduğu gibi, kendini mi öldürmeli yoksa bi kahve daha mı almalı? Uyumak istiyorum.. sonsuza kadar.
Ben uyumaya gidiyorum