Ekşi sözlük yazarlarından darkpoe'nin 'ekmek arasına konulabilecek muhteşem şeyler' başlığında paylaştığı bu entrysi szi hem geçmişe götürecek hem de biraz hüzünlendirecek.
Not: Bu yazı, yazarının izniyle yayımlanmaktadır!
Ekmeğin arasına cips koyanı gördüm, muz koyanı gördüm, ekmeğin arasına ekmek koyanı gördüm ama asıl bombayı annem patlatıp hayatımın keşfini yaptı.
Sene 87 veya 88. Krem peyniri sadece yurtdışından gelen Almancı(!) kuzenlerden falan tatmışız bir iki kere. lan geberiyorum. Canım nasıl istiyor. Çocuk aklı. Boş bulunup feryat etmişiz evde anneeeaaaaa istiyoooommmm diye. Lavaşkurit var o zaman da nasıl alalım. Yoksulluk diz boyu. Bu minik kahvaltılık olan krem peynirlerden aldı rahmetli babam. Bir tane! Bir, sadece bir. Ben yiyeceğim onu da. Deli oluyorum. Nasıl seviniyorum. Neyse babam, canım, elinde peynirim geldi eve. Açtım, küflü amk. Çıt çıkartamadım babamın üzüntüsünü görünce. Annemle göz göze de gelemedim. Çocuk aklı gitti benim orada. Koca insan oldum. Kestim beyaz peynirimden mis gibi, oturdum yedim. "Dert değil be" dedim. Şimdi ne zaman görsem, ayar oluyorum o krem peynirlere.
yüzümde okurken bi tebessüm oldu anlamadım :)
garip olmak çok zor be şu dünyada