4857 sayılı Yasanın 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca, “ev hizmetlerinde çalışanlar” hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Ev hizmetlerinde aşçı, uşak, temizlikçi gibi işlerde çalışan işçi ile ev sahibi işveren arasındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine genel mahkemelerde çözümlenmesi gerekir.
İş Kanunu kapsamı dışında bırakılan bu hizmetleri gören kimselerle bunları çalıştıranlar arasındaki hukukî ilişkilerde Borçlar Kanununun hizmet akdine ilişkin hükümleri uygulanır.
Aile bireylerini evden alarak alışverişe, şehir içinde gezmeye götüren, boş zamanında ev ve eklentilerinde zamanını geçiren şoförün de ev hizmeti yaptığı ve iş kanunu kapsamında olmadığı kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 09.10.2008 gün ve 2007/27814 Esas, 2008/25988 K.).
Ancak Yargıtay, güncel bir kararında da, İncirlik’teki Amerikan askerlerinin ev işlerinde çocuk bakıcılığı ve ev hizmeti işlerinde çalışanları, İş Kanunu kapsamında kabul etmiştir. (Yargıtay 9.HD. 19.03.2013 gün, 2013/5397 E, 2013/9368 K)
Buna karşın, Yargıtay, evde hastaya bakan hemşire ve çocuk eğiticisini İş Kanunu kapsamında değerlendirmektedir. (Yargıtay 9.HD. 11.02.2014 gün, 2013/16982 E, 2014/3992 K)
Keza ev sahibine ait ev ve bahçesinde ev hizmeti yanında bekçilik yapan ve ağırlıklı hizmeti bekçilik olan işçi, iş kanunu kapsamında sayılmaktadır. (9.HD 09.10.2008 gün ve 2007/27814 Esas, 2008/25988 Karar sayılı ilamı).