'Metroda yayılabildiği kadar geniş oturan pisliklere karşı sessizce direnmeye başladım. Kısacası duruşunuza aynı şekilde karşılık veriyorum.
Bir adam trende dizlerini açmış, ellerini de iki tarafındaki koltuklara koymuş oturuyordu. Ben de yavaşça yanındaki koltuğa yanaştım. Ya elinin üstüne oturacaktım ya da elini çekecekti. Sonra dizlerimi aynı genişlikte açtım ve dirseklerimi de bir o kadar uzağa koydum.
Bunun erkekleri ne kadar rahatsız ettiğine inanamazsınız.
Sonuç olarak dizlerini gitgide kapadı. (Ben de kendiminkileri kapadım.) Karşımda oturan kadınlar bu sessiz savaşı fark ettiler ve biraz kafaları karıştı. Adam trenden nihayetinde indi ve ben de 'hanımefendi' gibi oturunca ne yaptığımı anladılar ve bana bakıp sırıttılar.
Evet. Artık metroda bunu yapacağım.'
yanında biri yokken yayarsın biri gelirse kapatırsın, bu kadar basit. o kadar da sıkışıyor falan diye abartmayın amk sanırsın dinozor taşşağı..
Gözlemlediğim şu ki normal insanlar sözle uyarmana gerek kalmadan, rahatsızlığını belli ettiğin taktirde bacaklarını topluyorlar. Bir kısım yaratıklar, sen bacağını ne kadar çekersen o kadar açıyorlar, sanırım bunlarda amaç teması kaybetmemek. Yanlış hatırlamıyorsam bir ara bunlara toplu iğneyle karşılık vermek iyi geliyordu. Bunları sözlü uyarınca üste çıkıyorlar, iğne araya girip tene temas edince ses soluk çıkmadan toplanıyor bacaklar. Sanırım iğneden tahrik olmuyor bu tipler.
herkese anladığı dilden konuşcan tabi , gidip yayıldığı yerde ayağına yapıştır bi tane babanın kırathanesimi lan bura eşşoğlu diye bi giydir bakalım bi daha oturuyomu dingil öyle :) nezaketten anlayan zaten öyle oturmaz herkes efendi efendi takılır zati.