Çoğu erkek için erkek olmak bir ayrıcalık ve üzerine düşünülmesi gerekmeyen doğal ve olması gerekendi.
Sonrasında erkeklerin, aslında avantajlı olmadığını, özellikle neoliberal düzenle beraber bazı erkeklerin çok güçlü olduğunu, hegemonik erkekliği temsil ettiğini söyleyerek çok fazla erkekliği ve erkeği bu gücün dışında konumladık.
Bu da erkekler arasında daha büyük bir rekabete ve paniğe sebep oldu. Bundan belki 30-40 yıl önce birçok erkek iyi kötü kendisine düzen içinde bir yer bulur ve hayatında bir 'erkeklik krizi' olduğunu hissetmeden yaşar giderdi.
Ancak şimdi her şeyin çok görünür olduğu bir dünyada yaşıyoruz, işsizlik ciddi bir sorun, sosyal medya ile beraber hiç bilmediğimiz hayatlardan haberdar olmak bizi daha sıradan ve başarısız hissettiriyor.
Evlilik yaşının yükselmesi, çoğu insanın evlenmek istememesi de erkekleri kadınlara oranla daha da yalnızlaştırıyor.
Yeni yeni konuşmaya başladığımız erkeklik krizi ile aslında erkek olmanın doğal ve ayrıcalıklı değil de belki de toplumsal bir sorun olduğunu düşünmeye başladık. Belki de bu aydınlanma, günün sonunda değişmeye başlayacak bir düzene işaret edecektir.
Erkek krizi değildir o fazla kaprisli ve egolu kadınları fazlalaşmasından kaynaklı 😅
Bizdeki etkisi pozitif ayrımcılık olarak geçiyor. Cinsiyetsiz işler için bile kadın aranıyordu