Geçtiğimiz günlerde bir kadın, kardeşiyle olan ilişkinin dinamiğinden bahsetti. Anlattığına göre kardeşi, aile üyelerinin yanında bir tık 'sönük' kalıyormuş. Bu nedenle de hem toplumdan hem de dışarıdaki arkadaş grubundan soyutlandığını ve bu konuda kardeşini uyardığını söylüyor.
İşte detaylar👇
Ailesi insanı olduğu gibi sevip kabul edebilmeli. Mesaj gruplarına bile dahil edemeyecek kadar değer verilmemiş. Kendi ailesi tarafından bile sevilip kabul görülmezsen özgüven sahibi olması zor. Sosyalleşmesi zor. Bunu aşabilen yapar ancak.
Yakışıklı olsaydı insanlar iletişimde olmak için kendileri ulaşmaya çalışırdı ona,sohbet etmeye çalışırlardı sırf ona yakın olabilmek için.Ama yakışıklı değilse,efor sarfetmeye çabalamaz,çünkü ya şaklaban olarak,ya maddi-manevi çıkar olarak ya da hadi o da olsun madem aramızda diye bakılarak aralarına dahil edileceğini bilir, bu yüzden kendini geri çekiyordur insanlardan.
Sosyalleşmek icin çabalamak ne demek oluyor? Isteyen onu her haliyle ister zaten çağırır konusur etkinliklere davet eder cocukta gider ama istenmediği yere de zorlayarak girilmezki kendi kardeşleri bile onu istemiyor zorlayarak mı aralarına girecek?