Sinema ve tiyatro sanatçısı Erdal Beşikçioğlu, Aydınlık gazetesine verdiği röportajda 'Hepimiz aynı gemideyiz! Kaptana da biz karar vereceğiz. Filika ile milika ile ayrılmayı hiç istemedim. Gemiciklerle de benim hiçbir ilgim yok.' ifadelerini kullandı.
Beşikçioğlu Aydınlık'tan Oğuz Turgay ve Ersoy İrşi'nin sorularını yanıtladı. Söyleşide yer alan soru cevapların bir kısmı şu şekilde:
'Devletin tiyatrosu olmaz diye bir şey yok. Devletin tiyatrosu olur. Özerk bir yapıya sahip olursa olur. Eğer devlet, 'Parasını ben veriyorum. Benim istediğim oyunları sergileyeceksiniz!' derse, o tiyatro olmaz. Devletin olgunluğu, verdiği para karşısında, eksikliğini görmesidir. Siz eksiklerinizi de zaten, sanatla görürsünüz. Sanat ve sanatçı, toplumun her kademesinde var olduğu için, tüm eksiklikleri, yukarıdaki sistemin yüzüne tokat gibi vurur bazen. Bazen de bir öpücük kondurur. Bu onun renkli kişiliğinde yatar. Bunu hazmetmek bazen çok zordur. Ama bu olgunluğu göstermek, mutlak şarttır.'
'Ee demek ki şu sıralar, kimse kendi eleştirisini yapılacak bir kuruma karşı, o olgunlukta değil demek ki. Bilemezsiniz ki. Ama emin olun ki zaman şu anda çok tuhaf bir evrilme içerisinde. Eminim herkes bu olgunluğa yavaş yavaş ulaşacaktır. Eğer bu olgunluğa ulaşmazsak, yandık!'
'Bir ülkenin başkenti, her zaman yüksek bir trende sahiptir. 'Trend' kelimesi yerine 'popülaritesine katkı' kelimesini kullanmak daha doğru olacak.'
'Öyle de söylemeyelim. O zaman da siyasiler alınır.'
'Hepimiz aynı gemideyiz! Kaptana da biz karar vereceğiz. Filika ile milika ile ayrılmayı hiç istemedim. Gemiciklerle de benim hiçbir ilgim yok. Misakı Milli sınırları içerisinde, ne kadar yüzölçümüne sahipsek, geminin büyüklüğü o kadar. Bu geminin de kaptanına içindeki insanlar karar verecek. Çok açık değil mi! 'Ben onların gemisin de değilim!' diye bir şey değil yani. Hepimiz metaforik olarak aynı gemideyiz. Bu ulusun evlatlarıyız!'
Dünya okyanusunun üzerinde daha büyük ve ihtişamlı gemiler var. Filikalarla kaçıp gidenlerin bu gemilere ulaşabildiğini ve daha rahat bir hayat sürdüğünü görüyoruz. İçinde bulunduğumuz geminin sorunu kaptan değildir. Sorun geminin rotasıdır ve pek değişmiyor, değişecek gibi de durmuyor. Bu gemi son sürat buz dağına doğru gidiyor. Bazılarımız hiçbir şeyden habersiz güvertede ölümü beklerken, bazılarımız gemiyi terk edip kaçmaya çalışıyor. Mesele bu hayatta kalmak.
Özledik amirim!
Adammm