Sumatra'nın yüksek kesimlerinde, Tapanuli bölgesinde ikamet ederler ve tarımda karşılıklı yardımlaşma gibi köklü geleneklerine sıkıca bağlıdırlar. 21. yüzyılın başlarında, Batak nüfusunun yaklaşık 6.1 milyon olduğu ve bu sayının Endonezya nüfusunun sadece yüzde 3'ünü oluşturduğu hesaplanmıştır. Batak kabilesinin kökenleri, 1825 yılına kadar Sumatra'nın Toba Gölü etrafındaki yüksek bölgelerde görece izole bir yaşam süren protoMalayan halkına dayandırılıyor.
Batak topluluğu, Kuzey Sumatra'dan modern Aceh bölgesine kadar uzanan Karo bölgelerinde ve özellikle Doğu Aceh ilçesinde yerleşik bir yaşam sürdürmektedir. Batak halkının bir kısmı, verimli Riau eyaletine göç etmiştir. Kuzeydoğu Sumatra'da, Padang yaylaları ve güney Sumatra yolları, tarım ürünlerinin ve petrol kuyularından çıkan petrolün taşınması için mükemmel bir altyapıya sahiptir. Ancak Batak topluluğunun yaşadığı diğer bölgelerde yol ağı daha az gelişmiştir. Bazı alanlarda, demiryolu ve hava taşımacılığı gibi diğer ulaşım seçenekleri de mevcuttur.
Endonezya yakınlarında yaşayan Batak kabilesinin soyu Malay insanlarından geldiği için aslında onlar da Endonezyalı sayılıyorlar. Kendilerini 'Endonezya'nın Elitleri' olarak nitelendiriyorlar.
Şu an sömürgenin etkisinden büyük oranda muaf olduğu düşünülen bir topluluk olsalar da geçmişleri pek öyle değil.
Tamil Şivaizmi ve Budizm gibi kabile içinde dini inanç çeşitliliğine sahipler. Karo ve Simalungun bölgelerine göç ederek yerleşim alanlarını genişlettiler, bu durum büyük ihtimalle Tamil tüccarlarla kurdukları ticari bağlantılar sayesinde gerçekleşti. Batak topluluğu, geçmişte tarım ve avcılığa dayalı bir yaşam sürdü. Toba Gölü'nün tatlı suyunun sunduğu imkanlarla tarım faaliyetlerini yürüttüler. Başlıca ürünleri pirinç olmakla birlikte, diğer bahçe ürünlerini de yetiştirdiler. Ormanlardan elde ettikleri vahşi hayvanlar, sert ağaçlar ve bal gibi ürünlerle de geçimlerini sağladılar.
Batak toplumu, ataerkil bir düzenin hakim olduğu, babadan oğula geçen bir yapıya sahip olan Marjas kültürü ile örgütlenmiştir. Bu kültürün kökeni, onların inanışına göre Si Raja Batak adlı atalarına dayanmaktadır. Yamyamlık ritüelleri, Batak kültürünün bir parçası olarak tarih kitaplarına geçmiş olsa da, bu uygulamalar çoktan terk edilmiştir. Batak halkı, tarih boyunca çeşitli krallıklar tarafından paralı asker olarak görev yapmıştır. Günümüzde ise, bu toplumun bir kısmı, özellikle hukuk sektöründe, önemli mevkilere ulaşmıştır.
Batak topluluğunun, daha kaliteli eğitim, sosyal ve ekonomik olanaklara erişebilmek için 'Mangaranto' yani göç etme geleneği olduğu bilinir. Batak halkı, kökleri Batak bölgesindeki köylerine dayansa da, bu bölgede yaşama zorunluluğu bulunmamaktadır. Bir Batak bireyinin, köken köyüne 'Bona Pasogit' adı verilir. Ancak genellikle bir Batak kişisi, doğum yerine dayalı kökeninden ziyade, 'Tano Batak' yani 'Batak Toprakları'ndaki iyi niyetleri ile tanımlanır. Bu durum, Batak topluluğunun kültürel ve toplumsal yapısının bir yansımasıdır.
Batak topluluğu, diğer etnik gruplar gibi, daha iyi bir yaşam umuduyla farklı bölgelere göç etmiştir. Silindung bölgesinin yerli halkının çoğunluğunu oluşturan Hutabarat, Panggabean, Simorangkir, Hutagalung, Hutapea ve Lumbantobing klanları, aslında Toba'dan gelen ve Raja Hasibuan'ın oğlu Guru Mangaloksa'nın soyundan olan altı klandır. Benzer şekilde, çoğunlukla Padangsidimpuan'da yaşayan Nasution klanı da, Balige'deki Siahaan klanı ile aynı soydan gelmektedir. Fakat Türkler ile tarihte hiçbir iletişimde bulunmamışlardır.
Batak halkının folkloruna göre, Batak halkının ilk atası 'Si Raja' Batak'tır, yani 'Batak Kralı.' Bu kralın kökeninin, Samosir İlçesi'nin başkenti Pangururan'a yaklaşık 45 dakikalık mesafede, Pusuk Buhit Dağı'nın eteklerinde bulunan Sianjur Mula köyü olduğuna inanılır. O köy hala onlar için kutsal bir anlam taşıyor çünkü krallarının ruhu orada yaşıyor.