Araştırmacılar, betonuna ve harcına parçalanmış, tek kullanımlık çocuk bezleri karıştırılmış bir ev tasarladı ve inşa etti. Ekip, 18 Mayıs'ta Scientific Reports'ta yayınlanan rapora göre, yaklaşık 36 metrekarelik tek katlı bir evin zeminine, kolonlarına ve duvarlarına yaklaşık 2 metreküp kullanılmış çocuk bezi kullandılar..
Bunun da Endonezya gibi düşük maliyetli konut talebinin arzın çok üzerinde olduğu gelişmekte olan ülkelerde özellikle bir ihtiyaç olduğunu söylüyor.
Japonya'daki Kitakyushu Üniversitesi'nden çevre mühendisi Siswanti Zuraida, 2025 yılına kadar Endonezyalıların üçte ikisinden fazlasının kentsel alanlarda yaşamasının beklendiğini söylüyor. Aslen Endonezyalı olan Zuraida, bu nüfus patlamasının hem konut talebi hem de atık yönetimi üzerinde ağır bir baskı yarattığını söylüyor. Kullanılmış tek kullanımlık çocuk bezleri çoğunlukla çöplüklerde birikiyor ya da yakılarak büyüyen atık sorununa katkıda bulunuyor.
Bu nedenle araştırmacılar daha önce maliyet tasarrufu da sağlayabilecek çok çeşitli geleneksel olmayan malzemelerin kullanılma olasılığını incelemişlerdi. Bu malzemeler arasında pirinç tanelerinin kabukları ya da toz haline getirilmiş kömürün yanmasından arta kalan ince kalıntı olan uçucu kül gibi aksi takdirde atık olarak yığılacak birçok malzeme yer alıyordu. Tek kullanımlık çocuk bezleri, odun hamuru, pamuk, suni ipek ve plastik gibi potansiyel olarak faydalı pek çok yapı malzemesi içermektedir.
Araştırmacılar, farklı oranlarda çocuk bezi malzemesini çimento, kum, çakıl ve suyla karıştırarak altı farklı beton ve harç örneği oluşturdu. Örneklerin bir makinede ezilmesi araştırmacıların her birinin ne kadar ağırlık taşıyabileceğini test etmelerini sağladı.
Ekip, geri dönüştürülmüş bebek bezlerinin, kolon ve kiriş gibi taşıyıcı yapı bileşenlerinde kullanılan geleneksel malzemelerin yüzde 27'sine kadarını, önemli bir güç kaybı olmadan değiştirebileceğini tespit etti. Daha fazla katlı binalar için bu oran biraz daha azdır.
Duvar bölmeleri veya bahçe kaldırım blokları gibi yapısal olmayan bileşenlerde ise, parçalanmış çocuk bezleri kumun yüzde 40'ına kadarının yerini alabilir.
Çocuk bezlerinin plastik bileşenlerinin organik liflerden ayrıştırılması gerekiyor ki bu da şu anda sadece gelişmiş ülkelerde mevcut olan karmaşık bir geri dönüşüm süreci. Endonezya'nın yapı yönetmelikleri inşaat malzemelerini beton, tuğla, ahşap ve seramikle sınırlandırıyor - bu malzemeler de karbon emisyonları açısından yüksek maliyetli.
Ancak, kullanılmış çocuk bezlerinin binalarda yeniden kullanılmasının nihai çevre dostu olma konusunda sınırlar olabileceğini, çünkü atık çocuk bezlerini ayırmanın ve sterilize etmenin mevcut zorlukları olduğunu söylüyor. 'Belki de tek kullanımlık çocuk bezlerini daha az sıklıkla atılan bir şeyle değiştirmenin yollarını düşünmeye başlamak faydalı olabilir'.