Cenaze evlerinde yakınlarını kaybedenler bir yanda acılarını yaşarken bir de saçma davranışlarıyla insanların acılarını ikiye katlayan bir kitle var. Bu kişilerin tipik özelliklerini anlattığımız videomuzu yayınladığımızda, birçok insan bu durumda kendilerinin neler yaşadığını yorumlarıyla anlattılar. Biz de bu yorumları derledik. İşte 12 kişiden en acılı günlerinde başlarına gelenler;
Videoyu bilmeyenleriniz için içeriğimizin en başına ekledik.
Rahmetli kardeşimin cenazesini her hatırladıkça hem içim yanar hem de sinirlerim bozulur. Biz kardeşimi daha 15 yaşında hayatının baharında kaybettik. O gün şen şakrak gülen sanki cenazeye değil düğüne gelmiş gibi davrananlar, evdeki cenazeye gelenlere verilecek yemekleri mutfakta dedikodu eşliğinde yiyenler vardı. İnsanlar gerçekten hem acımasız hem anlayışsızlardı. Gelen misafirlere o acımızla çay servisi yapıyorduk şuan düşününce akıl alır gibi değil. O zamanlar ben de daha küçüktüm ve acının sıcağıyla insan olayları mantıklı değerlendiremiyor. Ama şu anki aklım olsaydı o şuursuzların hepsini kovardım! Hepsine umarım yaşadığımız acının aynını yaşar bizi belki anlarsınız derdim! Çünkü gerçekten yakınını kaybeden ölüm acısını yaşayan insan bir başkasına böyle şuursuzca davranamaz. Ne hissettiğini anlar.
-Burcu Tatar
22 yaşında trafik kazasından kuzenimi kaybetmiştim, kuzenim değil de hep kardeşim gibiydi. Hala bilekliğini çıkarmam kolumdan. Cenaze günü bakınıyordum etrafa o üzüntüyle maç muhabbeti yapanlar, arada sırıtıp gülenler daha bir sürü şey inan o kadar zoruma gitmişti ki bir şey diyemedim. Kek, meyve suyu ne zaman dağıtılacak diye bekleyen koca koca adamlar, kapış kapış alanlar, 3 er 5 er tane alanlar. Hani bir söz vardır ya ateş düştüğü yeri yakar diye bu söze o kadar inanıyorum ki...
-Ati Arslan
Yaşadıkça aklıma geldikçe ve düşündükçe gurur duyuyorum kendimle..
Bende annemi kaybettim 22 yaşımda ablamla ikimize arka arkaya diazem vuruyorlardı sakinleştirebilmek için, uyuşmuştu vücutlarımız bir odaya yatırıldık. Acıdan kalbim çıkmadıysa o gün daha da çıkmazdı. İceriden biri geldi odamıza, dedi ki cenaze evi mi düğün evi mi belli değil, gülüyorlar içeride dedi. Duvarlara dolaplara tutuna tutuna kaktım yerimden. Kim gülüyor dedim sakin ol diyorlar kim gülüyor dedim evde sessizlik baktım söylemeyecekler, dedim ki hepiniz defolun. Sonra babam geldi sakinleştirdi. Kimse de kalkıp gitmedi. Eğer o gün o evde 1 tek kişiye bile cenaze de gülmemesi gerektiğini öğretebilmişsem ne mutlu bana. Yaptım, pişman değilim yine olsa yine yaparım. Acıyı yaşamayan bilemez...
-Gamze Eryüz
-Esin Yılmaz Kaya
Benim annemin cenazesine iki dirhem bir çekirdek gelen arkadaşlarım, oradan ayrılıp kadınlar matinesine göbek atmaya gitmiş. Sonradan öğrendim o kadar süslü gelme sebeplerini. Sonuçta ateş düştüğü yeri yakıyor...
-Cevher Atıgan
Annem vefat etti 45 gün oldu hepsini yaşadım hatta birini az daha evden kovacaktım. Densiz annemin 7'sinde gelmiş 'baban genç daha evlenir yakında' diyor. Allah akıl fikir versin bırakın insanlar acılarını yaşasınlar
-Gül Aşçı
-Kübra Koca Nalbant
Anneciğimin cenazesinde beni dürtükleyip 'sen niye kardeşin gibi bağırıp çağırıp yas tutmuyorsun yoksa sevmiyor muydun anneni?' diyen uzaktan akraba, ayrıca 'sen niye içine atıyorsun iğne vurulunca işte böyle öküz gibi bakıyor insan' diyen sevgili dıdısının dıdısı insanlar sizin ben gelmişinizi geçmişinizi neyse .....
İnsan acısından bir de sizle uğraşmamak için ses çıkarmıyor, Allah'a havalesiniz. Not: Cenazede hastaneye kaldırıldım ve sakinleştirici vurdular diye ayıplamışlar arkamdan.
-Şule Doğu
-Ramazan Reşadiye
-Meryem Kocaburun
Benim de abim çok ağır bir trafik kazası geçirdi bir süre yoğun bakımda kaldı, çok şükür Rabbim bize bağışladı. Doktorlar yaşaması mucize demişlerdi. Sonrası çok zor bir süreçti; yürüyemiyor, konuşamıyordu ve mamayla beslendi. Ama biz yaşamasına şükrederken, amcanın kayınvalidesi 1 buçuk yıl önce oğlunu kaybetmişti. Bize güya geçmiş olsuna gelmiş, ah oğlum ahh diye başladı 'keşke bu duruma düşeceğine Rabbim canını alsaydı da ölseydin daha iyiydi' demez mi? Delirdim çocuk yaşımla... Yani demem o ki bazen insanlar bilinçsizce konuşabiliyor konuştuğunun ya da yaptığının da farkında olmayabiliyor.
Çok şükür binlerce şükür abim yaşıyor ve halen hayatta
-Nisaliha Yaman
Genç yaşta kuzenimi kaybettim henüz ikinci gününde bir arkadaş aradı güya bana başın sağ olsun diliyor aynen şöyle ; Yapacak bir şey yok 'Kardeş üzülüp durma sende n'apalım olacağı varmış, hadi boşver artık yarin ne yapıyoruz?' Telefonu suratına kapamıştım.
-Mete Han Koç
cenazesi olan insanlardan hizmet/yemek beklemek en aptalca adetlerden birisi... bilakis o aileye yardım yapılması, ihtiyaçlarının görülmesi gerek. okudukça içim sıkıldı, nerede nasıl davranacağını bilmiyor bu insanlar
136 gün önce kaybettim babamı. Ben onu asla unutmayacağım evet acısı hala yüreğimde ancak bir şeyi daha unutmaya izin vermiyor beynim, su zaman kadar kardesim dediklerimin sevgilim diyip herseyimi paylastigim insanin, akraba dediklerimizin daha 1 hafta olmadan gununu gun etmelerini asla unutamiyorum. insan iyiyi de kotuyu de boyle gunlerde ogreniyor.. bu da benden olsun
Ablamın cenazesi oldu, eve geldik taziyeye gelen teyzem ve eniştem beni kuzenime istemişti..insanlar çok kötü ve acımasız